§ 1. 1. Rezerwę na pokrycie ryzyka zmian kursu złotego do walut obcych, zwanej dalej „rezerwą”, tworzy się, gdy:

1) na Narodowym Banku Polskim, zwanym dalej „NBP”, ciąży obowiązek wynikający ze zidentyfikowanego ryzyka zmian kursu złotego do walut obcych;

2) prawdopodobne jest, że wystąpienie tego ryzyka spowoduje w NBP zmniejszenie korzyści ekonomicznych;

3) można wiarygodnie oszacować kwotę, jaka byłaby odpowiednia by pokryć zidentyfikowane ryzyko.

2. Rezerwę tworzy się w wysokości wiarygodnie oszacowanej kwoty, jaka byłaby odpowiednia by pokryć zidentyfikowane ryzyko, o którym mowa w ust. 1.

§ 2. 1. Rezerwa jest tworzona w ciężar kosztów nie później niż w dniu bilansowym.

2. Kwota rezerwy jest określana w planie finansowym NBP na dany rok obrotowy.

3. Jeżeli w wyniku aktualizacji okaże się, że rezerwa jest:

1) za wysoka w stosunku do wiarygodnie oszacowanej kwoty, jaka byłaby odpowiednia by pokryć zidentyfikowane ryzyko, nadwyżkę rezerwy rozwiązuje się i zalicza do wyniku finansowego w dniu bilansowym;

2) niewystarczająca by pokryć zidentyfikowane ryzyko, rezerwę zwiększa się w ciężar kosztów w dniu bilansowym.

§ 3. Traci moc uchwała nr 11/1999 Rady Polityki Pieniężnej z dnia 16 czerwca 1999 r. w sprawie zasad tworzenia i rozwiązywania rezerwy na pokrycie ryzyka zmian kursu złotego do walut obcych w Narodowym Banku Polskim.

§ 4. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 roku.