Numer zalecenia

Zalecenie

Siła zalecenia

1.

U pacjenta z podejrzeniem raka okrężnicy jest wymagane ustalenie rozpoznania patomorfologicznego zgodnie ze standardami organizacyjnymi opieki zdrowotnej w dziedzinie patomorfologii¹⁾oraz stosując wytyczne dla pracowni i zakładów patomorfologii²⁾.

(-)

2.

U pacjenta z podejrzeniem raka okrężnicy należy przeprowadzić wywiad rodzinny i rozważyć ocenę ryzyka.

I, A

3.

Kolonoskopia jest obowiązkowym elementem diagnostyki raka okrężnicy.

IV, A

4.

Badanie obrazowe za pomocą tomografii komputerowej jamy brzusznej, miednicy mniejszej oraz klatki piersiowej jest obowiązkowym elementem diagnostyki raka okrężnicy.

I, A

5.

W ramach diagnostyki raka okrężnicy należy określić status CEA, KRAS, NRAS, BRAF, HER2, NTRK, stopień niestabilności mikrosatelitarnej/ czynności genów naprawy niesparowanych zasad DNA (MSI/MMR) oraz określić stopień zaawansowania choroby według klasyfikacji TNM (klasyfikacja kliniczna - cTNM i klasyfikacja patologiczna - pTNM).

II, A

6.

Rozległość zabiegu chirurgicznego jest uzależniona od oceny zaawansowania choroby nowotworowej zgodnie z klasyfikacją TNM.

IV, A

7.

U pacjenta leczonego chirurgicznie w raporcie pooperacyjnym należy określić stopień zaawansowania choroby według klasyfikacji patologicznej pTNM z uwzględnieniem oceny histopatologicznej co najmniej 12 węzłów chłonnych usuniętych w czasie zabiegu chirurgicznego.

IV, A

8.

Chemioterapię uzupełniającą należy zastosować u pacjenta z rozpoznaniem raka okrężnicy w III stopniu zaawansowania według klasyfikacji TNM.

IV, A

9.

U pacjenta z zaawansowanym lub przerzutowym rakiem okrężnicy, który spełnia kryteria intensywnego leczenia, należy zastosować chemioterapię co najmniej dwulekową (fluoropirymidyna z irynotekanem lub z oksaliplatyną) z dodatkiem leku biologicznego (nie dotyczy pacjentów ze wskazaniem do terapii z zastosowaniem leków biologicznych zgodnie z diagnostyką MSI-MMR).

IV, A

10.

Obserwacja po leczeniu obejmuje badanie podmiotowe i przedmiotowe, wykonywanie badań kolonoskopii, tomografii komputerowej jamy brzusznej, klatki piersiowej i miednicy mniejszej oraz monitorowanie CEA zgodnie z zaleceniami dotyczącymi stopnia zaawansowania raka okrężnicy.

IV, B

11.

Przed zastosowaniem leków celowanych (ukierunkowanych molekularnie) należy przeprowadzić diagnostykę molekularną i oznaczyć status genów KRAS i NRAS,

II, A

mutację V600 BRAF oraz stopień niestabilności mikrosatelitarnej i czynności genów naprawy niesparowanych zasad DNA (MSI-MMR).

12.

W przypadku następstw choroby lub leczenia obejmujących przewlekłą biegunkę lub nietrzymanie moczu należy rozważyć zastosowanie środków przeciwbiegunkowych, środków zwiększających objętość stolca, zmianę diety, rehabilitację dna miednicy lub bieliznę ochronną.

II, A

13.

Po zakończonym leczeniu należy opracować plan opieki nad pacjentem z określeniem zadań dla onkologa i lekarza pierwszego kontaktu w zakresie obserwacji pacjenta pod kątem powikłań po leczeniu i wczesnego wykrycia możliwej wznowy.

(-)