Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
archiwalny
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia rok 2004 nr 2 poz. 24
Wersja archiwalna od 2004-09-23 do 2004-12-31
opcje loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia rok 2004 nr 2 poz. 24
Wersja archiwalna od 2004-09-23 do 2004-12-31
Akt prawny
archiwalny
ZAMKNIJ close

Alerty

KOMUNIKAT GŁÓWNEGO INSPEKTORA SANITARNEGO

z dnia 15 marca 2004 r.

w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciw chorobom zakaźnym w 2004 roku

(ostatnia zmiana: Dz.U.M.Z. z 2004 r., Nr 11, poz. 107)  

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

Na podstawie art. 14 ust. 9 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391) ustala się, co następuje:

§ 1

Wprowadza się Program Szczepień Ochronnych na 2004 rok, zawierający jednolity schemat stosowania poszczególnych szczepionek oraz wskazania do szczepień obowiązkowych i zalecanych, który stanowi załącznik [1] do komunikatu.

§ 2

Komunikat wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

Załącznik do Komunikatu
Głównego Inspektora Sanitarnego
w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych
przeciw chorobom zakaźnym w 2004 roku

PROGRAM

SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH NA ROK 2004

Program Szczepień Ochronnych (PSO) składa się z następujących części:

l.* Szczepienia obowiązkowe – kalendarz szczepień

A. Szczepienia obowiązkowe dzieci i młodzieży według wieku

B. Szczepienia obowiązkowe osób narażonych w sposób szczególny na zakażenie

II.* Szczepienia zalecane – niefinansowane ze środków znajdujących się w budżecie Ministra Zdrowia

III.* Informacje uzupełniające

* Szczepienia określone w części l. i II. są szczepieniami zleconymi przez Ministra Zdrowia do wykonania Narodowemu Funduszowi Zdrowia w oparciu o przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391)

PROGRAM SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH

l. A. SZCZEPIENIA OBOWIĄZKOWE DZIECI l MŁODZIEŻY WEDŁUG WIEKU

Wiek

Szczepienie przeciw

Uwagi

1

2

3

4

1 rok życia

w ciągu 24 godzin po urodzeniu

WZW typu B – domięśniowo

Szczepienie noworodków przeciw gruźlicy winno być wykonane jednocześnie lub nie później niż w 24 godz. od szczepienia przeciw WZW typu B.

GRUŹLICY – śródskórnie szczepionką BCG

2 miesiąc życia (po 6 tygodniach od szczepienia przeciw gruźlicy i WZW typu B)

WZW typu B – domięśniowo

Druga dawka szczepienia podstawowego przeciw WZW typu B podawana jest w odstępie sześciotygodniowym od pierwszej dawki a trzecia dawka uzupełniająca szczepienia podstawowego po 6 miesiącach od pierwszej dawki.

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI – podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

przełom 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI – podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

Dawkę drugą szczepionki WZW typu B należy podać w 2 miesiącu życia jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki DTP, a dawkę trzecią na przełomie 6 i 7 miesiąca życia.

POLIOMYELITIS – podskórnie lub domięśniowo szczepionką inaktywowaną IPV (1, 2, 3 typ wirusa) pierwsza dawka

Przeciw POLIOMYELITIS dzieci w 1 roku życia pierwsze dwie dawki – szczepionką inaktywowaną IPV. Pierwsza dawka na przełomie 3 i 4 miesiąca życia jednocześnie z drugą dawką szczepionki DTP. Druga dawka w 5 miesiącu życia jednocześnie z trzecią dawką szczepionki DTP.

5 miesiąc życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI – podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

POLIOMYELITIS – podskórnie lub domięśniowo szczepionką inaktywowaną IPV (1, 2, 3 typ wirusa) druga dawka

Trzy pierwsze dawki szczepienia podstawowego DTP podawane są w odstępach sześciotygodniowych.

Dzieciom z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw krztuścowi nie wykonuje się szczepienia DTP. Dzieciom tym należy zastosować domięśniowo szczepionkę DTaP (z bezkomórkowym komponentem krztuścowym), w cyklu obowiązkowego szczepienia DTP.

1 rok życia

przełom 6 i 7 miesiąca życia (po 6 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

WZW typu B – domięśniowo

Patrz również – „Informacje uzupełniające" – część III PSO

12 miesiąc życia

GRUŹLICY – śródskórnie szczepionką BCG

Szczepione są dzieci, u których w wyniku pierwszego szczepienia BCG nie wystąpiły blizny bądź wystąpiły blizny poszczepienne o średnicy mniejszej niż 3 mm. Dzieciom ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.

2 rok życia

13–14 miesiąc życia

Odrze, śwince, różyczce, żywą szczepionką skojarzoną

Szczepienie podstawowe. Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie dwóch miesięcy od wyzdrowienia.

2 rok życia

16–18 miesiąc życia

BŁONICY, tężcowi, KRZTUŚCOWI – podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTP

Czwarta dawka, uzupełniająca szczepienia podstawowego DTP i trzecia dawka uzupełniająca szczepienia podstawowego przeciw polio.

1

2

3

4

POLIOMYELITIS – podskórnie lub domięśniowo szczepionką inaktywowaną IPV (1, 2, 3 typ wirusa) – trzecia dawka

Dzieci z przeciwwskazaniami do podania preparatu zawierającego komórkowy komponent krztuśca, które w pierwszym roku życia otrzymały trzy dawki DTaP, należy zaszczepić domięśniowo czwartą dawką DTaP.

Według zaleceń producenta, w 1 i 2 roku życia

Haemophilus influenzae typu b.*

Szczepionkę przeciw zakażeniu HiB stosować według zaleceń producenta w pierwszym i drugim roku życia wyłącznie dzieciom z domów dziecka. Można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami, np. DTP, w oddzielnych iniekcjach.

Okres przed­szkolny

6 rok życia

BŁONICY, tężcowi, KRZTUŚCOWI – podskórnie lub domięśniowo szczepionką DTaP zawierająca acelularny komponent krztuśca

Pierwsza dawka przypominająca szczepionki przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi (komponent acelularny).

Patrz również – „Informacje uzupełniające" – część III PSO

POLIOMYELITIS – doustnie szczepionką atenuowaną poliwalentną OPV (1, 2, 3 typ wirusa)

Dawka przypominająca

7 rok życia

ODRZE – podskórnie lub domięśniowo szczepionką żywą – wg zaleceń producenta

Dawka przypominająca. Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na odrę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie, co najmniej dwóch miesięcy od wyzdrowienia.

Szczepienie przeciw odrze wykonuje się dzieciom podejmującym naukę w szkole.

Zamiast monowalentnej szczepionki przeciw odrze można podać szczepionkę potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce na zasadzie szczepienia zalecanego.

po 6 tygodniach od szczepienia przeciw ODRZE

GRUŹLICY – śródskórnie szczepionką BCG

Szczepienie bez próby tuberkulinowej. Dzieciom ze styczności z chorym na gruźlicę należy wykonać próbę tuberkulinową Mantoux i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.

Szkoła podsta­wowa i gimnazjum

12 rok życia

GRUŹLICY – śródskórnie szczepionką BCG

Tylko dzieci z ujemnym wynikiem próby tuberkulinowej Mantoux. Szczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby.

13 rok życia

RÓŻYCZCE – podskórnie lub domięśniowo – wg zaleceń producenta

Tylko dziewczęta.

14 rok życia

WZW typu B – domięśniowo

Szczepienie należy podać młodzieży w gimnazjum (l lub II klasa).

3-krotnie w cyklu 0; 1; 6 miesięcy

Nie należy szczepić osób uprzednio szczepionych podstawowo przeciw WZW typu B w ramach szczepień zalecanych.

Nie przewiduje się dawek przypominających.

BŁONICY, TĘŻCOWI – podskórnie lub domięśniowo szczepionką Td

Druga dawka przypominająca. Szczepienie można podać jednocześnie (tzn. w ciągu 24 godz.) ze szczepieniem przeciw WZW typu B.

Szkoła ponadpod­stawowa

19 rok życia lub ostatni rok nauki w szkole

BŁONICY, tężcowi – podskórnie lub domięśniowo szczepionką Td

Trzecia dawka przypominająca; nie powinna być podana wcześniej niż po upływie 3 lat od ostatniej dawki szczepionki Td.

* Szczepienia przeciwko Haemophilus influenzae typu b zostaną wprowadzone jako szczepienia obowiązkowe dla całej populacji dzieci w 1 i 2 roku życia po nowelizacji rozporządzenia Ministra Zdrowia, z dnia 19.12.2002 roku, w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych.

l. B. SZCZEPIENIA OBOWIĄZKOWE OSÓB NARAŻONYCH W SPOSÓB SZCZEGÓLNY NA ZAKAŻENIE

Szczepienie przeciw

Osoby podlegające szczepieniu

Uwagi

1

2

3

GRUŹLICY – śródskórnie szczepionką BCG

– tuberkulinoujemni studenci akademii medycznych i uczniowie policealnych szkół medycznych (w pierwszym miesiącu nauki) niezbadani próbami tuberkulinowymi w ciągu ostatnich 12 miesięcy.

Szczepienie należy wykonać w dniu odczytania próby tuberkulinowej Mantoux.

WZW typu B – domięśniowo

– osoby wykonujące zawód medyczny narażone na zakażenie

Szczepienia podstawowe wg schematu:

– uczniowie średnich i policealnych szkół medycznych oraz studenci akademii medycznych w ciągu pierwszego roku szkolnego/akademickiego

0; 1; 6 miesięcy. Nieszczepienie osób uprzednio szczepionych podstawowe p/WZW typu B.

– osoby z bliskiego otoczenia chorych na WZW typu B i nosicieli HBV (domownicy oraz osoby przebywające w zakładach opiekuńczych, wychowawczych i zakładach zamkniętych)

Szczepień przypominających nie przewiduje się

– chorzy z przewlekłym uszkodzeniem nerek, zwłaszcza osoby dializowane oraz z przewlekłym uszkodzeniem wątroby o etiologii wirusowej, autoimmunologicznej, metabolicznej lub alkoholowej, przede wszystkim z przewlekłym zakażeniem HCV

Przewiduje się dawkę szczepionki zalecaną przez producenta dla osób z chorobami przewlekłymi, zwłaszcza dializowanych. Schemat szczepienia według wskazań producenta. Dawki przypominające według zaleceń lekarza leczącego.

– zakażeni HIV a także dzieci z wrodzonym lub nabytym defektem odporności

– osoby przygotowywane do zabiegów wykonywanych w krążeniu pozaustrojowym

BŁONICY – podskórnie szczepionką monowalentną (d, D), lub skojarzoną ze szczepionką przeciwtężcowi (Td, DT)

– ze wskazań indywidualnych

Szczepienia w zależności od sytuacji epidemiologicznej – o ile obowiązek szczepień zostanie nałożony w drodze rozporządzenia przez Ministra Zdrowia lub w drodze rozporządzeń wydawanych przez wojewodów

– osoby ze styczności z chorymi na błonicę

– w zależności od sytuacji epidemiologicznej

DUROWI BRZUSZNEMU – podskórnie szczepionką monowalentną (Ty), lub skojarzoną ze szczepionką przeciwtężcowi (TyT)

– ze wskazań indywidualnych

– w zależności od sytuacji epidemiologicznej

1

2

3

WŚCIEKLIŹNIE – domięśniowo lub podskórnie

– ze wskazań indywidualnych, osoby podejrzane o zakażenie wirusem wścieklizny

Patrz również – „Informacje uzupełniające" – część III PSO

TĘŻCOWI – podskórnie

– ze wskazań indywidualnych, narażone na zakażenie tężcem

II. SZCZEPIENIA ZALECANE

NIEFINANSOWANE ZE ŚRODKÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W BUDŻECIE MINISTRA ZDROWIA patrz „Informacje uzupełniające" (cz. IV PSO)

Szczepienie przeciw

Szczególnie zalecane osobom

Uwagi

1

2

3

WZW typu B – domięśniowo; dawkowanie i cykl szczepień wg zaleceń producenta szczepionki

– osobom, które ze względu na tryb życia lub wykonywane zajęcia są narażone na zakażenia związane z uszkodzeniem ciągłości tkanek lub poprzez kontakt seksualny

Zaleca się szczepienia podstawowe, w cyklu 0, 1, 6. Nieszczepienie osób uprzednio zaszczepionych podstawowo.

Nie stosować dawek przypominających

– przewlekle chorym o wysokim ryzyku zakażenia nieszczepionym w ramach szczepień obowiązkowych

– chorym przygotowywanym do zabiegów operacyjnych

– dzieciom i młodzieży, nie objętym dotąd szczepieniami obowiązkowymi

– osobom dorosłym, zwłaszcza w wieku starszym

WZW typu A – domięśniowo; dawkowanie i cykl szczepień wg zaleceń producenta szczepionki

– osobom wyjeżdżającym do krajów o wysokiej zapadalności na WZW typu A

– osobom zatrudnionym przy produkcji i dystrybucji żywności

– dzieciom w wieku przedszkolnym, szkolnym i młodzieży, które nie chorowały na WZW typu A

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE – podskórnie jedną dawką szczepionki skojarzonej

– dzieciom w 7 roku życia zamiast obowiązkowego szczepienia przeciw odrze

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na odrę, świnkę lub różyczkę nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia; szczepionkę należy podać po upływie 2 miesięcy od wyzdrowienia

(skreślona)

GRYPIE – dawkowanie i cykl szczepień wg wskazań producenta szczepionki

ze wskazań klinicznych i indywidualnych:

Według zaleceń producenta. Szczepionki ważne są tylko jeden rok ze względu na coroczne zmiany składu według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia

– przewlekle chorym (astma, cukrzyca, niewydolność układu krążenia, oddychania, nerek)

– w stanach obniżonej odporności

– w podeszłym wieku

ze wskazań epidemiologicznych:

– pracownikom ochrony zdrowia, szkół, handlu, transportu, budownictwa oraz osobom narażonym na kontakty z dużą liczbą ludzi, bądź pracującym na otwartej przestrzeni

1

2

3

KLESZCZO­WEMU ZAPALENIU MÓZGU – dawkowanie i cykl szczepień wg zaleceń producenta szczepionki

– przebywającym na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby: w szczególności osobom zatrudnionym przy eksploatacji lasu, stacjonującemu wojsku, funkcjonariuszom straży pożarnej i granicznej, rolnikom, młodzieży odbywającej praktyki oraz turystom i uczestnikom obozów i kolonii

Szczepienie według wskazań producenta

Zakażeniom wywoływanym przez HAEMOPHILUS INFLUNZAE typu b – domięśniowo lub podskórnie, dawkowanie i cykl szczepień wg zaleceń producenta szczepionki

– dzieciom od 2 miesiąca życia nie objętym szczepieniami obowiązkowymi dla zapobiegania zapaleniom opon mózgowo-rdzeniowych, posocznicy, zapaleniom nagłośni itp.

Szczepienia przeciw zakażeniu Hib stosować według zaleceń producenta. Można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami np. DTP w oddzielnych iniekcjach

BŁONICY, TĘŻCOWI – podskórnie lub domięśniowo, Td, dawkowanie i cykl szczepień wg zaleceń producenta szczepionki

– osobom dorosłym powyżej 19 roku życia (szczepionym podstawowe) pojedyncze dawki przypominające, co 10 lat, a nieszczepionym w przeszłości – szczepienie podstawowe.

– osobom w podeszłym wieku, które ze względu na wykonywane zajęcia są narażone na zakażenie

RÓŻYCZCE – podskórnie lub domięśniowo – dawkowanie wg wskazań producenta szczepionki

– młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły, szpitale, przychodnie), dla zapobiegania różyczce wrodzonej szczególnie nieszczepionym w 13 roku życia lub, jeżeli od szczepienia podstawowego w 13 roku życia minęło więcej niż 10 lat

Nie szczepić w okresie ciąży. Przez trzy miesiące po szczepieniu nie należy zachodzić w ciążę

Zakażeniom wywoływanym przez STREPTOCOC­CUS PNEUMONIAE – domięśniowo lub podskórnie pojedynczą dawką wg wskazań producenta szczepionki

– osobom w wieku powyżej 65 lat

Nie szczepić w okresie ciąży

– dzieciom powyżej 2 roku życia oraz dorosłym z grup podwyższonego ryzyka zakażeń (chorującym na przewlekłe choroby serca i płuc, cukrzycę, chorobę alkoholową, anemię sierpowatokrwinkową, zespół nerczycowy, nabyte i wrodzone niedobory odporności)

– osobom po zabiegu usunięcia śledziony

– osobom z chorobą Hodgkina

Zakażeniom wywołanym przez NElSSERlA MENINGITIDIS z gr. C – szczepionka monowalentna skoniugowana

– dzieciom powyżej 2 miesiąca życia i dla dorosłych

– osobom po splenektomii

ŻÓŁTEJ GORĄCZCE

– wyjeżdżającym za granicę, wg wymogów kraju docelowego, zgodnie z zaleceniami Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych. Dotyczy w szczególności krajów Afryki oraz Azji Południowej

Nie szczepić osoby uczulonej na białko kurze.

Uwaga: również wykonanie szczepienia jest odpłatne

JAPOŃSKIEMU ZAPALENIU MÓZGU

– osobom podróżującym w rejony Azji Południowo-Wschodniej i Australii. Szczepienie uzależnione od sytuacji endemicznej rejonu występowania choroby

Zalecane osobom podróżującym do terenów wiejskich i leśnych.

Uwaga: wykonanie szczepienia jest odpłatne

1

2

3

WIETRZNEJ OSPIE – podskórnie dawkowanie wg zaleceń producenta szczepionki

– osobom, które nie chorowały na ospę wietrzną

– dzieciom i młodzieży z ostrą białaczką limfoblastyczną w okresie remisji

III. INFORMACJE UZUPEŁNIAJĄCE

A. SZCZEPIENIA PRZECIW WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY TYPU B (WZW typu B)

1. Szczepienia podstawowe noworodków i niemowląt wykonywane są trzema dawkami szczepionki w cyklu zbliżonym do: 0; 1; 6 miesięcy. Pierwsza dawka podawana jest w ciągu 24 godzin po urodzeniu (najlepiej w ciągu 12 godzin), jednocześnie ze szczepieniem przeciw gruźlicy. Druga dawka szczepienia pierwotnego po 6 tygodniach od poprzedniej, jednocześnie ze szczepieniem przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Trzecia dawka, uzupełniająca szczepienia podstawowego, po 6 miesiącach od pierwszej dawki.

2. Szczepienia młodzieży w 14 roku życia (gimnazjaliści). Szczepienie należy wykonać dawką dla dzieci lub dla dorosłych w zależności od wieku dziecka i zaleceń producenta w cyklu: 0; 1; 6 miesięcy w czasie nauki w l lub II klasie. Szczepienia zaleca się rozpoczynać wiosną uczniom klasy l podając przed wakacjami dwie dawki, a dawkę trzecią – jesienią (w klasie II).

3. Szczepienia osób z bliskiego otoczenia chorych na WZW typu B i nosicieli HBV narażonych w sposób szczególny na zakażenie (domownicy oraz osoby przebywające w zakładach opiekuńczych, wychowawczych i zakładach zamkniętych) wykonywane są trzema dawkami szczepionki w cyklu: 0; 1; 6 miesięcy. Nie przewiduje się podawania dawek przypominających.

4. Szczepienia osób poddawanych zabiegom dializ wykonuje się z zastosowaniem dawek szczepionki zalecanych przez producenta dla osób dializowanych.

5. Niedopuszczalne jest odmawianie wykonania zabiegu medycznego związanego z naruszeniem ciągłości tkanek w przypadku nieprzeprowadzenia szczepienia przeciw WZW typu B.

B. SZCZEPIENIE PRZECIW ODRZE

1. Szczepienie przypominające w 7 roku życia należy wykonać przed przypadającym w tym samym roku życia szczepieniem przeciw gruźlicy ze względu na długie gojenie się zmian po szczepieniu przeciw gruźlicy w czasie pierwszych dwóch miesięcy od podjęcia nauki w szkole.

2. Konieczne jest uzupełnienie dawki przypominającej szczepienia przeciw odrze dzieciom w 8–15 roku życia, które nie otrzymały jej we właściwym terminie, tj. w 7 rok życia.

C. SZCZEPIENIA PRZECIW ODRZE, ŚWINCE l RÓŻYCZCE

1. Szczepienie szczepionką potrójną przeciw odrze, śwince i różyczce należy podać w 13–14 miesiącu życia oraz w miejsce przypominającego szczepienia przeciw odrze w 7 roku życia.

2. (skreślony).

D. PRÓBY TUBERKULINOWE l SZCZEPIENIA PRZECIW GRUŹLICY

1. Próbę tuberkulinową przed szczepieniem BCG dzieciom zdrowym, nie pozostającym w styczności z chorym na gruźlicę, należy wykonywać w przypadku szczepienia dokonywanego w 12 roku życia lub później.

2. Szczepienia dzieci ze styczności z chorym na gruźlicę należy poprzedzić próbą tuberkulinową Mantoux i szczepić dzieci tuberkulinoujemne w dniu odczytania próby.

3. Studenci akademii medycznych i uczniowie policealnych szkół medycznych rozpoczynający naukę i niezbadani próbami tuberkulinowymi w ciągu ostatnich 12 miesięcy powinni wykonać to badanie w pierwszym miesiącu nauki, a osoby tuberkulinoujemne poddać się szczepieniu.

E. SZCZEPIENIA PRZECIW POLIOMYELITIS

1. Zgodnie z zaleceniami Polskiego Komitetu Certyfikacji Eradykacji Poliomyelitis, w celu wyeliminowania zachorowań towarzyszących szczepieniom, wprowadzono dla wszystkich niemowląt szczepionkę zabitą (IPV) jako pierwsze dwie dawki szczepienia. l dawkę podaje się podskórnie lub domięśniowo na przełomie 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego) jednocześnie z drugą dawką szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, a II dawkę po 6 tygodniach jednocześnie z trzecią dawką szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Trzecią dawkę szczepionki IPV w ramach szczepienia podstawowego (uzupełniającą) należy podać w 16–18 miesiącu życia jednocześnie ze szczepionką DTP.

2. W 6 roku życia należy podać szczepionkę OPV.

3. Dzieciom mającym trwałe przeciwwskazania do szczepienia szczepionką żywą (OPV) proponuje się wykonanie szczepienia szczepionką zabitą (IPV) podskórnie w cyklu jak szczepionką żywą.

F. SZCZEPIENIA PRZECIW BŁONICY, TĘŻCOWI l KRZTUŚCOWI

1. Szczepienia przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi wykonywane są szczepionką DTP, trzykrotnie w odstępach, co 6 tygodni w pierwszym roku życia (szczepienie pierwotne) oraz jeden raz w 2 roku życia (szczepienie uzupełniające).

Pierwsza dawka szczepionki podawana jest w 2 miesiącu życia, po 6 tygodniach od szczepienia przeciw gruźlicy i WZW B, jednocześnie z drugą dawką szczepionki przeciw WZW B. Druga dawka – na przełomie 3 i 4 miesiąca życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego) jednocześnie ze szczepionką przeciw poliomyelitis (IPV). Trzecia dawka – w 5 miesiącu życia (po 6 tygodniach od szczepienia poprzedniego), jednocześnie z II dawką szczepionki przeciw poliomyelitis (IPV). Dawka czwarta – w 16–18 miesiącu życia, jednocześnie ze szczepionką inaktywowaną przeciw poliomyelitis (IPV).

2. Dzieciom mającym trwałe przeciwwskazania do szczepienia szczepionką komórkową przeciw krztuścowi zaleca się wykonanie szczepień szczepionką DTaP z bezkomórkowym komponentem krztuścowym – trzykrotnie w pierwszym roku życia i jeden raz w drugim roku, według schematu DTP, jeżeli nie ma przeciwwskazań do szczepienia komponentem acelularnym, lub szczepionką DT dwukrotnie w pierwszym roku życia i jeden raz w drugim roku. Wówczas w 2 miesiącu życia trzeba podać domięśniowo szczepionkę przeciw wzw typu B, a po 6 tygodniach jednocześnie zaszczepić pierwszą dawką DT (podskórnie) i pierwszą dawką szczepionki POLIO (IPV – podskórnie). Po następnych 6 tygodniach podać: drugą dawkę szczepionki DT (podskórnie) i jednocześnie – drugą dawkę szczepionki POLIO (IPV – podskórnie).

G. ORGANIZACJA SZCZEPIEŃ

1. Obowiązkowe szczepienia ochronne wykonują wyłącznie ŚWIADCZENIODAWCY w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie podstawowej opieki zdrowotnej lub innego zakresu świadczeń (np. z zakresu medycyny szkolnej), o ile tak przewiduje zawarta umowa.

2. Przeprowadzanie szczepień dzieci w wieku szkolnym na jesieni, tj. u rozpoczynających naukę, jest uzasadnione następującymi względami:

– chroni dzieci w nowym środowisku przed zakażeniami kontaktowymi,

– dopiero na jesieni większość dzieci urodzonych w danym roku osiąga wiek wskazany w programie szczepień ochronnych.

– zwykle wyprzedza sezonową zwyżkę zachorowań (styczeń – maj następnego roku kalendarzowego).

Jeżeli duża koncentracja szczepień utrudnia ich wykonanie, albo przemawiają za tym ważne względy organizacyjne, część szczepień (zwłaszcza u dzieci kończących szkoły podstawowe lub ponadpodstawowe) można przeprowadzić w l połowie roku kalendarzowego. Wówczas należy szczepić wcześniej (przed wakacjami) dzieci kończące określony wiek w danym roku kalendarzowym – tzn. dopuszcza się wcześniejsze o około pół roku szczepione dzieci w wieku szkolnym, a nie przekładanie ich na kolejny rok kalendarzowy.

1. Określony w części IA PSO wiek dziecka należy rozumieć jak w przykładzie: dziecko, które ukończyło 3 lata jest w czwartym roku życia.

Szczepienia określone w części l są szczepieniami zleconymi przez Ministra Zdrowia do wykonania Narodowemu Funduszowi Zdrowia w oparciu o przepisy ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. Nr 45, poz. 391).

H. SZCZEPIENIA PRACOWNICZE

Z wyjątkiem szczepień przeciw WZW B pracowników wykonujących zawód medyczny, które to szczepienia są finansowane z budżetu Ministra Zdrowia, szczepienia ochronne wykonywane pracownikom zatrudnionym lub podejmującym pracę na stanowiskach, których wykaz podany jest w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 3 stycznia 2003 roku w sprawie wykazu stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach (Dz. U. Nr 5, poz. 60) są szczepieniami finansowanymi w całości przez pracodawców.

l. SZCZEPIENIA PRZECIW WŚCIEKLIŹNIE (POEKSPOZYCYJNE)

Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania wściekliźnie u osób mających kontakt ze zwierzęciem chorym lub podejrzanym o zachorowanie na wściekliznę. Przedstawiono również zasady immunoprofilaktyki czynno-biernej

Rodzaj kontaktu ze zwierzęciem

Stan zdrowia zwierzęcia

Zapobieganie

w chwili narażenia

podczas obserwacji weterynaryjnej 10-dniowa obserwacja weterynaryjna może być stosowana wyłącznie w odniesieniu do zwierząt takich ja pies i kot

1

2

3

4

Brak ran lub kontakt pośredni

nie wymaga

Oślinienie zdrowej skóry

nie wymaga

1

2

3

4

Oślinienie uszkodzonej skóry, lekkie pogryzienia i zadrapania

zwierzę zdrowe

objawy wścieklizny

Rozpoczęcie podawania szczepionki z chwilą zaobserwowania objawów wścieklizny u zwierzęcia

zwierzę podejrzane o wściekliznę

zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki – przerwać gdy zwierzę zdrowe

zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, nie badane

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki

Głębokie pogryzienia, zadrapania, oślinienie błon śluzowych

zwierzę zdrowe

objawy wścieklizny

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy)

zwierzę podejrzane o wściekliznę

zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy) – można przerwać gdy zwierzę zdrowe

zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, nie badane

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki + swoistej immunoglobuliny (lub surowicy)

Swoiste zapobieganie czynne:

rozpoczęcie szczepienia wg skróconego (tj. poekspozycyjnego) schematu szczepień zgodnie z zaleceniami producenta szczepionki – schemat podawania kolejnych dawek – w 0; 3; 7; 14; 30 dobie.

Swoiste zapobieganie czynno-bierne:

jak wyżej

+

jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki podaje się swoistą immunoglobulinę ludzką – 20 jm/kg mc Immunoglobulinę można podać do 7 dnia od czasu podania 1 dawki szczepionki.

lub surowicę końską przeciw wściekliźnie – 40 j.m./kg mc zgodnie z zaleceniami producenta

Uwaga:

Rozpoczęcie postępowania poekspozycyjnego można odłożyć do czasu potwierdzenia wścieklizny u zwierzęcia, o ile zwierze, które naraziło człowieka nie wykazywało objawów choroby podczas ekspozycji i jest możliwa jego 10-dniowa obserwacja weterynaryjna – dotyczy wyłącznie psa i kot.

Jeżeli została narażona osoba uprzednio szczepiona przeciwko wściekliźnie podaje się tylko dwie dawki przypominające szczepionki wg schematu szczepienia w 0; 3 dobie. Nie należy wówczas podawać swoistej immunoglobuliny (lub surowicy).

J. SZCZEPIENIA PRZECIW TĘŻCOWI U OSÓB ZRANIONYCH

Wytyczne dotyczące swoistego zapobiegania tężcowi u zranionych osób.

Historia pacjenta

Ryzyko wystąpienia tężca

Niskie

Wysokie

1

2

3

nie szczepieni

szczepionka Td lub T następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0; 1; 6 miesiąc

szczepionka Td lub T

+

lub

antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j. m. lub KAT – surowica przeciwtężcowa 3000 j. m.)

niekompletnie szczepieni

lub

następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego wg schematu 0; 1; 6 miesiąc

historia szczepień niepewna

szczepienie podstawowe lub przypominające

szczepionka Td lub T

szczepionka Td lub T

– 1 przypominająca dawka

+

– ostatnia dawka więcej niż 10 lat temu

– 1 przypominająca dawka

antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j. m. lub KAT – surowica przeciwtężcowa 3000 j. m.)

szczepienie podstawowe lub przypominające

szczepionka Td lub T

szczepionka Td lub T – 1 przypominająca dawka

– ostatnia dawka 5–10 lat temu

– 1 przypominająca dawka

szczepienie podstawowe lub przypominające

nie wymaga

nie wymaga

– ostatnia dawka mniej niż 5 lat temu

ew. gdy szczególnie wysokie ryzyko rozważyć

szczepionka Td lub T
– 1 przypominająca dawka

[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez § 1 komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 18 sierpnia 2004 r. zmieniającego komunikat w sprawie zasad przeprowadzania szczepień ochronnych przeciw chorobom zakaźnym w 2004 roku (Dz.U.M.Z Nr 11, poz. 107). Zmiana weszła w życie 23 września 2004 r.

Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00