Zarządzenie nr 32 ministra finansów w sprawie doboru i zakresu stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego stosowanych do zabezpieczenia informacji niejawnych

Akt prawny archiwalny

Dziennik Urzędowy Ministra Finansów rok 2018 poz. 28

Wersja aktualna od 2018.03.21

Istnieje tekst jednolity - Pokaż jego aktualną wersję

ZARZĄDZENIE NR 32
MINISTRA FINANSÓW¹⁾

z dnia 27 lipca 2012 r.

w sprawie doboru i zakresu stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego stosowanych do zabezpieczenia informacji niejawnych

z dnia 27 lipca 2012 r. (DUMF z 2012 r., poz. 41)

t.j. z dnia 21 marca 2018 r. (DUMF z 2018 r., poz. 28)

t.j. z dnia 3 listopada 2016 r. (DUMRiF z 2016 r., poz. 9)

Na podstawie art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1167 i 1948, z 2017 r. poz. 935 oraz z 2018 r. poz. 106) zarządzam, co następuje:

§ 1.Zarządzenie określa dobór i zakres stosowania środków bezpieczeństwa fizycznego w:

1) Ministerstwie Finansów;

2) izbach administracji skarbowej;

2a) urzędach skarbowych;

2b) urzędach celno-skarbowych wraz z podległymi oddziałami celnymi;

3) (uchylony);

3a) Krajowej Informacji Skarbowej;

4) (uchylony);

5) Krajowej Szkole Skarbowości;

6) Centrum Informatyki Resortu Finansów;

7) Centrum Informatyki Krajowej Administracji Skarbowej.

§ 2.Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o:

1) poziomie zagrożeń – rozumie się przez to poziom zagrożeń związanych z nieuprawnionym dostępem do informacji niejawnych lub ich utratą, zgodnie z § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 maja 2012 r. w sprawie środków bezpieczeństwa fizycznego stosowanych do zabezpieczenia informacji niejawnych (Dz. U. poz. 683 oraz z 2017 r. poz. 522), zwanego dalej „rozporządzeniem”;

2) strefie ochronnej – rozumie się przez to pomieszczenie lub obszar zorganizowane, według kryteriów, określonych w § 5 rozporządzenia, w celu uniemożliwienia osobom nieuprawnionym dostępu do informacji niejawnych;

3) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych.

§ 3.1. System bezpieczeństwa fizycznego obejmuje środki bezpieczeństwa fizycznego, których zakres stosowania uzależniony jest od poziomu zagrożeń. W skład środków bezpieczeństwa fizycznego wchodzą:

1) rozwiązania organizacyjne;

2) wyposażenie i urządzenia służące ochronie informacji niejawnych;

3) elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych.

2. W zależności od poziomu zagrożeń stosuje się odpowiednią kombinację następujących środków bezpieczeństwa fizycznego:

1) personel bezpieczeństwa – osoby przeszkolone, nadzorowane, a w razie konieczności posiadające odpowiednie uprawnienie do dostępu do informacji niejawnych, wykonujące czynności związane z fizyczną ochroną informacji niejawnych, w tym kontrolę dostępu do pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, nadzór nad systemem dozoru wizyjnego, a także reagowanie na alarmy lub sygnały awaryjne;

2) bariery fizyczne – środki chroniące granice miejsca, w którym są przetwarzane informacje niejawne, w szczególności ogrodzenia, ściany, bramy, drzwi i okna;

3) szafy i zamki – stosowane do przechowywania informacji niejawnych lub zabezpieczające te informacje przed nieuprawnionym dostępem;

4) system kontroli dostępu – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne, stosowany w celu zagwarantowania uzyskiwania dostępu do pomieszczenia lub obszaru, w którym są przetwarzane informacje niejawne, wyłącznie przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia;

5) system sygnalizacji włamania i napadu – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu realizacji procedur ochrony informacji niejawnych oraz podwyższenia poziomu bezpieczeństwa, który zapewniają bariery fizyczne, a w pomieszczeniach i budynkach zastępujący lub wspierający personel bezpieczeństwa;

6) system dozoru wizyjnego – elektroniczny system pomocniczy stosowany w celu bieżącego monitorowania ochronnego lub sprawdzania incydentów bezpieczeństwa i sygnałów alarmowych przez personel bezpieczeństwa;

7) system kontroli osób i przedmiotów – obejmujący elektroniczny system pomocniczy lub rozwiązanie organizacyjne polegające na zwracaniu się o dobrowolne poddanie się kontroli lub udostępnienie do kontroli rzeczy osobistych, a także przedmiotów wnoszonych lub wynoszonych – stosowany w celu zapobiegania próbom nieuprawnionego wnoszenia na chroniony obszar rzeczy zagrażających bezpieczeństwu informacji niejawnych lub nieuprawnionego wynoszenia informacji niejawnych z budynków lub obiektów.

2a) Elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych należy wykonywać zgodnie z zasadami sztuki inżynierskiej i aktualnym poziomem wiedzy technicznej, opisanym w szczególności w odpowiednich Polskich Normach.

3. Elektroniczne systemy pomocnicze wspomagające ochronę informacji niejawnych powinny posiadać wydane przez dostawcę, z uwzględnieniem przepisów o systemie oceny zgodności, poświadczenia zgodności z wymogami określonymi w zarządzeniu.

4. Klucze i kody dostępu do szaf, pomieszczeń lub obszarów, w których są przetwarzane informacje niejawne, mogą być udostępnione tylko tym osobom, którym posiadanie kluczy lub znajomość kodów są niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych. Kody zmienia się co najmniej raz w roku, a także w przypadku:

1) każdej zmiany składu osób znających kod;

2) zaistnienia podejrzenia, że osoba nieuprawniona mogła poznać kod;

3) gdy zamek poddano konserwacji lub naprawie.

5. Dopuszcza się stosowanie dodatkowo środków bezpieczeństwa fizycznego innych niż wymienione w ust. 1, jeżeli z analizy poziomu zagrożeń wynika taka potrzeba.

6. Jeżeli istnieje zagrożenie podglądu, także przypadkowego, informacji niejawnych, zarówno w świetle dziennym, jak i w warunkach sztucznego oświetlenia, podejmuje się działania w celu wyeliminowania takiego zagrożenia.

7. Szczegółową metodykę doboru środków bezpieczeństwa fizycznego określa załącznik do zarządzenia.

§ 4.1. Środki bezpieczeństwa fizycznego stosuje się we wszystkich pomieszczeniach i obszarach, w których są przetwarzane informacje niejawne, z zastrzeżeniem § 5 ust. 2.

2. Informacje niejawne o klauzuli „ściśle tajne” przetwarza się w strefie ochronnej I lub w strefie ochronnej II i przechowuje się w szafie metalowej spełniającej co najmniej wymagania klasy odporności na włamanie S2, określone w Polskiej Normie PN-EN 14450 lub nowszej, lub w pomieszczeniu wzmocnionym [1], z zastosowaniem jednego z poniższych środków uzupełniających:

1) stała ochrona lub kontrola w nieregularnych odstępach czasu przez pracownika personelu bezpieczeństwa posiadającego odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa, w szczególności z wykorzystaniem systemu dozoru wizyjnego z obowiązkową rejestracją w rozdzielczości nie mniejszej niż 400 linii telewizyjnych i przechowywaniem zarejestrowanego zapisu przez czas nie krótszy niż 30 dni;

2) system sygnalizacji włamania i napadu obsługiwany przez personel bezpieczeństwa z wykorzystaniem systemu dozoru wizyjnego, o którym mowa w pkt 1.

3. Informacje niejawne o klauzuli „tajne” przetwarza się w strefie ochronnej I lub w strefie ochronnej II i przechowuje się w szafie metalowej spełniającej co najmniej wymagania klasy odporności na włamanie S1, określone w Polskiej Normie PN-EN 14450 lub nowszej, lub w pomieszczeniu wzmocnionym.

4. Informacje niejawne o klauzuli „poufne” przetwarza się w strefie ochronnej I, II lub III i przechowuje się w strefie ochronnej I lub w strefie ochronnej II, w szafie metalowej lub w pomieszczeniu wzmocnionym.

5. Informacje niejawne o klauzuli „zastrzeżone” przetwarza się w pomieszczeniu lub obszarze wyposażonych w system kontroli dostępu i przechowuje się w szafie metalowej, pomieszczeniu wzmocnionym lub zamkniętym na klucz meblu biurowym.

§ 5.1. W systemach teleinformatycznych przetwarza się informacje niejawne:

1) o klauzuli „poufne” lub wyższej – w strefie ochronnej I lub w strefie ochronnej II i przekazuje się w strefie ochronnej;

2) o klauzuli „zastrzeżone” – w pomieszczeniu lub obszarze wyposażonych w system kontroli dostępu.

2. Przetwarzanie informacji niejawnych w części mobilnej zasobów systemu teleinformatycznego odbywa się w sposób określony w dokumentacji bezpieczeństwa systemu teleinformatycznego.

3. Serwery, systemy zarządzania siecią, kontrolery sieciowe i inne newralgiczne elementy systemów teleinformatycznych umieszcza się:

1) w strefie ochronnej, w przypadku przetwarzania informacji niejawnych o klauzuli „zastrzeżone”;

2) w strefie ochronnej I lub w strefie ochronnej II, w przypadku przetwarzania informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej.

4. W systemach teleinformatycznych, o których mowa w ust. 1–3, przetwarzanie informacji niejawnych odbywa się w warunkach uwzględniających wyniki procesu szacowania ryzyka, o którym mowa w art. 49 ust. 1 ustawy.

§ 6.1. Dobór środków bezpieczeństwa fizycznego oraz organizację stref ochronnych należy dostosować do wymagań określonych w zarządzeniu w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie zarządzenia.

2. Certyfikaty i tabliczki znamionowe przyznane wyposażeniu i urządzeniom służącym ochronie informacji niejawnych, wydane przed dniem wejścia w życie zarządzenia, zachowują ważność.

§ 7.Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania.

¹⁾ Minister Finansów kieruje działami administracji rządowej - budżet, finanse publiczne i instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. poz. 92).

Załącznik do zarządzenia Nr 32 Ministra Finansów
z dnia 27 lipca 2012 r.

METODYKA DOBORU ŚRODKÓW BEZPIECZEŃSTWA FIZYCZNEGO

Część I. Instrukcja:

1. Proces doboru środków bezpieczeństwa fizycznego powinien zapewniać elastyczność ich stosowania w zależności od określonego poziomu zagrożeń.

2. Poniżej przedstawiono metody wyboru najbardziej odpowiednich i ekonomicznych kombinacji środków bezpieczeństwa fizycznego.

3. W częściach II–IV przedstawiono opcje zapewniające wielopoziomową ochronę informacji niejawnych.

4. Środki bezpieczeństwa fizycznego określone w części III „Klasyfikacja środków bezpieczeństwa fizycznego” zostały podzielone na 6 kategorii, z których każda dotyczy określonego aspektu bezpieczeństwa fizycznego. Aby ułatwić odczytywanie informacji, wykaz środków został sporządzony w formie tabeli z przypisanymi im wartościami liczbowymi.

5. Pierwszym etapem procesu doboru środków bezpieczeństwa fizycznego jest odczytanie z tabeli w części II „Podstawowe wymagania bezpieczeństwa fizycznego” minimalnej łącznej sumy punktów wymaganych do osiągnięcia założonego poziomu ochrony informacji w wyniku zastosowania odpowiednich kombinacji środków bezpieczeństwa fizycznego. Liczba wymaganych do uzyskania punktów zależy od najwyższej klauzuli tajności informacji niejawnych przetwarzanych w danej lokalizacji oraz poziomu zagrożeń.

6. Drugim etapem jest odczytanie z tej samej tabeli w cz. II, odpowiadającej założonemu poziomowi ochrony informacji, minimalnej liczby punktów koniecznych do uzyskania w każdej z grup obejmującej kategorie wymaganych do zastosowania środków bezpieczeństwa fizycznego (oznaczonej „obowiązkowo”).

7. Trzecim etapem jest dokonanie wyboru określonych środków bezpieczeństwa fizycznego, przy którym należy posługiwać się tabelą z części III „Klasyfikacja środków bezpieczeństwa fizycznego”. W tej tabeli należy odczytać liczbę punktów odpowiadającą wybranemu środkowi bezpieczeństwa i wpisać ją w odpowiednie miejsce w tabeli w części IV „Punktacja zastosowanych środków bezpieczeństwa fizycznego”. Niezastosowanie danego środka jest jednoznaczne z przyznaniem za niego liczby punktów „0”. Przy dokonywaniu wyboru konieczne jest uwzględnienie wymagań określonych w zarządzeniu, jak też w samej tabeli z części III „Klasyfikacja środków bezpieczeństwa fizycznego”. Dobór adekwatnych środków bezpieczeństwa fizycznego w konkretnym przypadku musi zapewnić uzyskanie zarówno minimalnej łącznej sumy punktów wymaganych do osiągnięcia założonego poziomu ochrony informacji niejawnych (w zależności od najwyższej klauzuli tajności informacji przetwarzanych w danej lokalizacji oraz poziomu zagrożeń), jak również uzyskanie minimalnej liczby punktów odpowiadających każdej z grup kategorii środków bezpieczeństwa fizycznego (oznaczonych jako „obowiązkowo”). W przypadku gdy liczba punktów uzyskanych po zastosowaniu środka należącego do grup kategorii oznaczonych jako „obowiązkowo” jest mniejsza od minimalnej łącznej sumy punktów wymaganych do osiągnięcia założonego poziomu ochrony informacji niejawnych, należy zastosować środki z kategorii oznaczonych „dodatkowo” zapewniające uzyskanie minimalnej łącznej sumy punktów.

8. Za zastosowanie produktów, które posiadają ważne certyfikaty wydane przed wejściem w życie zarządzenia, przyznaje się liczbę punktów odpowiednio do spełnianych przez nie wymagań określonych w tabeli z części III „Klasyfikacja środków bezpieczeństwa fizycznego”.

9. Przykładowe rozwiązanie dla średniego poziomu zagrożeń i najwyższej klauzuli informacji niejawnych „tajne” zawarte jest w części V.

10. Spis norm użytych w metodyce:

1) PN-EN 1627 – Okna, drzwi, żaluzje. Odporność na włamanie. Wymagania i klasyfikacja.

2) PN-EN 14450 – Pomieszczenia i urządzenia do przechowywania wartości. Wymagania, klasyfikacja i metody badań odporności na włamanie. Pojemniki bezpieczne i szafy.

3) PN-EN 1300 – Pomieszczenia i urządzenia do przechowywania wartości. Klasyfikacja zamków o wysokim stopniu zabezpieczenia z punktu widzenia odporności na nieuprawnione otwarcie.

4) PN-EN 50131-1 – Systemy alarmowe. Systemy sygnalizacji włamania i napadu. Wymagania systemowe.

5) (uchylony).

6) PN-EN 12209 – Okucia budowlane. Zamki. Zamki mechaniczne wraz z zaczepami. Wymagania i metody badań.

7) PN-EN 1143-1 – Pomieszczenia i urządzenia do przechowywania wartości. Wymagania, klasyfikacja i metody badań odporności na włamanie. Część 1: Szafy, szafy ATM, pomieszczenia i drzwi do pomieszczeń.

Część II. Podstawowe wymagania bezpieczeństwa fizycznego

Najwyższa klauzula tajności informacji przetwarzanych w jednostce organizacyjnej	Poziom zagrożeń⁴⁾
	Niski	Średni	Wysoki
ŚCIŚLE TAJNE
Obowiązkowo: kategorie K1+K2+K3^*	10	11	13
Obowiązkowo: kategorie K4+K5^**	6	7	7
Dodatkowo: kategoria K6	4	5	5
Łącznie suma punktów	20	23	25
TAJNE
Obowiązkowo: kategorie K1+K2+K3	8	9	10
Obowiązkowo: kategorie K4+K5^***	4	5	5
Dodatkowo: kategoria K6	4	5	5
Łącznie suma punktów	16	19	20
POUFNE
Obowiązkowo: kategorie K1+K2+K3	6	8	9
Obowiązkowo: kategorie K4+K5	2	3	3
Dodatkowo: kategoria K6	3	3	4
Łącznie suma punktów	11	14	16
ZASTRZEŻONE
Obowiązkowo: kategorie K1+K2+K3	2	2	2
Dodatkowo: kategoria K4, K5 lub K6	–	1	2
Łącznie suma punktów	2	3	4

^* tylko jedna z wartości może być równa 0

^** żadna z wartości nie może być mniejsza od 2

^*** żadna z wartości nie może być równa 0

K1 – Szafy do przechowywania informacji niejawnych

K2 – Pomieszczenia

K3 – Budynki

K4 – Kontrola dostępu

K5 – Personel bezpieczeństwa i systemy sygnalizacji napadu i włamania

K6 – Granice

⁴⁾ Poziom zagrożeń określa się na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 maja 2012 r. w sprawie środków bezpieczeństwa fizycznego stosowanych do zabezpieczenia informacji niejawnych (Dz. U. poz. 683).

Część III. Klasyfikacja środków bezpieczeństwa fizycznego

KATEGORIA K1: Szafy do przechowywania informacji niejawnych.

Środek bezpieczeństwa K1S1 – Konstrukcja szafy

Typ/
Punktacja

Funkcje lub cechy

Typ 4

4 pkt

Szafa:

1) spełnia co najmniej wymagania klasy odporności na włamanie 0 określone w Polskiej Normie
PN-EN-1143-1;

2) jest zabezpieczona dwoma zamkami typu 3 lub 4 z Kategorii K1S2.

Typ 3

3 pkt

Szafa:

1) spełnia co najmniej wymagania klasy odporności na włamanie S2 określone w Polskiej Normie
PN-EN 14450;

2) jest zabezpieczona zamkiem typu 3 lub 4 z Kategorii K1S2.

Typ 2

2 pkt

Szafa:

1) spełnia co najmniej wymagania klasy odporności na włamanie S1 określone w Polskiej Normie
PN-EN 14450;

2) jest zabezpieczona zamkiem typu 2 lub 3 z Kategorii K1S2.

Typ 1

1 pkt

Szafa charakteryzuje się następującymi cechami:

1) jest to zamykany na klucz mebel biurowy, niewyposażony w żadne szczególne funkcje zabezpieczające, ale charakteryzujący się umiarkowaną odpornością na nieuprawnione próby otwarcia;

2) jest zabezpieczona zamkiem typu 1 lub 2 z Kategorii K1S2.

Środek bezpieczeństwa K1S2 – Zamek do szafy

Typ/
Punktacja

Funkcje lub cechy

Typ 4

4 pkt

Zamek charakteryzuje się wysokim poziomem odporności na fachowe i profesjonalne działania osoby nieuprawnionej posługującej się wyjątkowo zaawansowanymi narzędziami i umiejętnościami, które nie są powszechnie dostępne. Zamek jest zamkiem szyfrowym i spełnia co najmniej wymagania klasy B określone w Polskiej Normie PN-EN 1300. Rozróżnia się:

1) zamek mechaniczny szyfrowy co najmniej trzytarczowy, o cichym przesuwie, posiadający min. 100 podziałek na pokrętle i skali nastawień, przy której w przypadku każdej tarczy zamek trzytarczowy nie otworzy się, jeżeli pokrętło jest przekręcone więcej niż o 1 kreskę podziałki po obu stronach właściwej kreski podziałki, a w przypadku zamka czterotarczowego wartość ta wynosi 1,25. Zamek powinien być odporny na manipulację przez eksperta, również przy użyciu specjalistycznych narzędzi, przez okres 20 roboczogodzin. Zamek powinien być zabezpieczony przed działaniem destrukcyjnym, w tym przed przewierceniem i prześwietleniem (atakiem) radiologicznym (promieniowanie z radioaktywnego źródła nieprzekraczającego równowartości 10 curie, Co-60 z odległości 760 mm przez 20 godzin). Zmiana kombinacji powinna być blokowana i uaktywniana kluczem od tyłu obudowy zamka. Szafa powinna być wyposażona w dwa komplety kluczy od ustawiania szyfru;

2) zamek elektroniczny szyfrowy, spełnia te same wymagania co zamek mechaniczny szyfrowy oraz nie generuje sygnałów, które mogą być wykorzystane do otwarcia zamka przez okres 20 roboczogodzin.

Typ 3

3 pkt

Zamek charakteryzuje się wysokim poziomem odporności na fachowe i profesjonalne działania osoby nieuprawnionej posługującej się wyjątkowo zaawansowanymi narzędziami i umiejętnościami, dostępnymi powszechnie dla profesjonalistów. Zamek jest zamkiem szyfrowym i spełnia co najmniej wymagania klasy B określone w Polskiej Normie PN-EN 1300. Rozróżnia się:

2) zamek elektroniczny szyfrowy spełnia te same wymagania co zamek mechaniczny szyfrowy oraz nie generuje sygnałów, które mogą być wykorzystane do otwarcia zamka przez okres 20 roboczogodzin.

Typ 2

2 pkt

Zamek charakteryzuje się odpornością na sprawne działania osoby nieuprawnionej, posługującej się zwykłymi, powszechnie dostępnymi środkami. Zamek spełnia co najmniej wymagania klasy A określone w Polskiej Normie PN-EN 1300.

Typ 1

1 pkt

Zamek charakteryzuje się umiarkowaną odpornością na nieuprawnione próby otwarcia i może być wykorzystywany wyłącznie w szafach typu 1. Zamek spełnia co najmniej wymagania kategorii 4 określone w Polskiej Normie PN-EN 12209.

KATEGORIA K2: Pomieszczenia

Kategoria K2 opisuje pomieszczenia, w których informacje niejawne przechowywane są w szafach opisanych w kategorii K1 i nie dotyczy pomieszczeń wzmocnionych.

O zaklasyfikowaniu pomieszczenia do danego typu decyduje najsłabszy element (ściana, podłoga, strop, drzwi, okna).

	Środek bezpieczeństwa K2S1 – Konstrukcja pomieszczenia
Typ/ Punktacja	Funkcje lub cechy
Typ 4 4 pkt	Konstrukcja pomieszczenia charakteryzuje się następującymi cechami: 1) zapewnia wysoką odporność na próby wymuszenia otwarcia oraz otwarcia z wykorzystaniem wielu różnych zaawansowanych narzędzi ręcznych i zasilanych prądem; 2) zapewnia wysoki poziom odporności na potajemne próby uzyskania nieuprawnionego dostępu; 3) zbudowane zostało ze zbrojonego betonu o grubości 15 cm lub materiału o podobnej wytrzymałości; 4) drzwi i okna spełniają co najmniej wymagania klasy 4 określone w Polskiej Normie PN-EN 1627; 5) drzwi są wyposażone w zamek typu 4 z Kategorii K2S2.
Typ 3 3 pkt	Konstrukcja pomieszczenia charakteryzuje się następującymi cechami: 1) zapewnia wysoką odporność na działania osoby nieuprawnionej próbującej uzyskać dostęp siłą lub za pomocą różnorodnych narzędzi ręcznych; 2) zapewnia wysoki poziom odporności na potajemne próby uzyskania nieuprawnionego dostępu; 3) zbudowane zostało z cegły lekkiej o grubości 25 cm lub materiału o podobnej wytrzymałości; 4) drzwi i okna spełniają co najmniej wymagania klasy 3 określone w Polskiej Normie PN-EN 1627; 5) drzwi są wyposażone w zamek typu 2 lub 3 z Kategorii K2S2.
Typ 2 2 pkt	Konstrukcja pomieszczenia charakteryzuje się następującymi cechami: 1) zapewnia względną odporność na działania osoby nieuprawnionej próbującej uzyskać dostęp siłą lub za pomocą ograniczonej liczby narzędzi ręcznych; 2) zapewnia wysoki poziom odporności na potajemne próby uzyskania nieuprawnionego dostępu; 3) zbudowane zostało z cegły lekkiej o grubości 15 cm lub materiału o podobnej wytrzymałości, albo ze sklejki oraz płyty gipsowej na ramie wspierającej; 4) drzwi i okna spełniają co najmniej wymagania klasy 2 określone w Polskiej Normie PN-EN 1627; 5) drzwi są wyposażone w zamek typu 1 lub 2 z Kategorii K2S2. Okna nie muszą spełniać powyższych wymagań, jeżeli: – dolna krawędź okna znajduje się na wysokości przynajmniej 5,5 m nad gruntem lub innym elementem budynku (np. balkonem lub balustradą), – nie znajdują się na ostatnim piętrze, – w pobliżu nie znajduje się żaden element (np. rynna, drabina, drzewo) ułatwiający potencjalny dostęp i penetrację.
Typ 1 1 pkt	Konstrukcja pomieszczenia charakteryzuje się następującymi cechami: 1) jest to pomieszczenie lub pokój biurowy, który może zostać zamknięty (w przypadku pozostawienia bez nadzoru), zapewniający poziom bezpieczeństwa odpowiedni dla materiałów tam przechowywanych; 2) zbudowane zostało z cegły lekkiej, gipsokartonu, drewna, płyt pilśniowych lub innego materiału o podobnej wytrzymałości; 3) drzwi i okna spełniają co najmniej wymagania klasy 1 określone w Polskiej Normie PN-EN 1627. Uwaga: Jeżeli wymagane jest, by takie pomieszczenie było zabezpieczone przed długotrwałymi potajemnymi próbami uzyskania dostępu (na przykład w nocy lub podczas weekendu), standard drzwi i ich zamków oraz standard zabezpieczenia okien powinien być odpowiednio wyższy, adekwatnie do poziomu zagrożeń.

Środek bezpieczeństwa K2S2 – Zamek do drzwi pomieszczenia
Typ/ Punktacja	Funkcje lub cechy
Typ 4 4 pkt	Zamek spełniający co najmniej wymagania klasy 7 określone w Polskiej Normie PN-EN 12209.
Typ 3 3 pkt	Zamek spełniający co najmniej wymagania klasy 5 określone w Polskiej Normie PN-EN 12209.
Typ 2 2 pkt	Zamek spełniający co najmniej wymagania klasy 4 określone w Polskiej Normie PN-EN 12209.
Typ 1 1 pkt	Zamek spełniający co najmniej wymagania klasy 3 określone w Polskiej Normie PN-EN 12209.

KATEGORIA K3: Budynki

O zaklasyfikowaniu budynku do danego typu decyduje najsłabszy jego element zewnętrzny.

Typ/
Punktacja

Funkcje lub cechy

Typ 4

5 pkt

Budynek charakteryzuje się wytrzymałą konstrukcją i następującymi cechami:

1) zapewnia wysoki poziom odporności na próby włamania;

2) ściany, podłoga i strop są wykonane ze zbrojonego betonu lub podobnego materiału;

3) drzwi są wykonane ze stali wzmacnianej lub drewna pokrytego blachą stalową;

4) rama, mocowanie i szyby okien zapewniają zabezpieczenie przed fizycznym włamaniem, a ich powierzchnia jest jak najmniejsza.

Typ 3

3 pkt

Budynek charakteryzuje się następującymi cechami:

1) zapewnia średni poziom odporności na próby włamania;

2) stanowi wytrzymałą konstrukcję, zazwyczaj z cegły lub pustaków, opartą na ścianach szczelinowych lub podobnej budowie;

3) okna i drzwi są wykonane w standardzie odpowiadającym standardowi budynku w zakresie odporności na włamanie.

Okna nie muszą być zabezpieczone w powyższy sposób, jeżeli:

– dolne krawędzie okien znajdują się na wysokości przynajmniej 5,5 m nad gruntem lub innym elementem budynku (np. balkonem lub balustradą),

– nie można uzyskać do nich dostępu z dachu lub z wykorzystaniem znajdującego się w pobliżu elementu (rynna, drabina, drzewo) ułatwiającego potencjalny dostęp i penetrację.

Uwaga: jako Typ 3 może również zostać sklasyfikowany budynek zbudowany z zastosowaniem nowoczesnych technologii budowlanych, z wykorzystaniem prefabrykowanych paneli lub ramy stalowej i szkła bądź podobnych materiałów.

Typ 2

2 pkt

Budynek charakteryzuje się następującymi cechami:

1) zapewnia średni poziom odporności na próby włamania;

2) stanowi lekką konstrukcję, zazwyczaj z pojedynczego rzędu cegieł lub lekkich bloczków, bądź jest to wytrzymałe pomieszczenie biurowe przystosowane do transportu;

3) okna i drzwi są wykonane w standardzie odpowiadającym standardowi budynku w zakresie odporności na włamanie.

Okna nie muszą być zabezpieczone w powyższy sposób, jeżeli:

– dolne krawędzie okien znajdują się na wysokości przynajmniej 5,5 m nad gruntem lub innym elementem budynku (np. balkonem lub balustradą),

– nie można uzyskać do nich dostępu z dachu lub wykorzystując znajdujący się w pobliżu element (np. rynna, drabina, drzewo) ułatwiający potencjalny dostęp i penetrację.

Typ 1

1 pkt

Budynek jest lekką konstrukcją przeznaczoną do ochrony zawartości i osób znajdujących się wewnątrz tylko przed działaniem czynników zewnętrznych (deszcz, wiatr itd.).

KATEGORIA K4: Kontrola dostępu

Środek bezpieczeństwa K4S1 - Systemy kontroli dostępu

Typ/
Punktacja

Funkcje lub cechy

Typ 4

4 pkt

Elektroniczny automatyczny system kontroli dostępu:

1) obejmuje wszystkie wejścia i wyjścia kontrolowanego pomieszczenia lub obszaru;

2) spełnia co najmniej wymagania systemu, w którym rozpoznanie następuje w wyniku powiązania odczytu identyfikatora (karty, klucza itp.) z wprowadzeniem informacji zapamiętanej (hasło, osobisty numer identyfikacyjny PIN) lub powiązania odczytu cech biometrycznych (odciski palców, kształt dłoni, tęczówka oka, układ naczyń krwionośnych itp.) z wprowadzeniem informacji zapamiętanej, lub powiązania odczytu identyfikatora z odczytem cech biometrycznych, a na przejściach stosuje się uzależnienie uprawnień dostępu od czasu oraz rejestruje zdarzenia;

3) zapewnia właściwy stopień ochrony, wymagający jedynie minimalnego nadzoru przez personel bezpieczeństwa;

4) jest stosowany w połączeniu z barierą dostępu uniemożliwiającą powrót, działającą na zasadzie uniemożliwiającej otwarcie danego przejścia kontrolowanego, jeżeli wcześniej nie nastąpiło wyjście ze strefy, do której zamierza się wejść, albo bez uprzedniego wejścia do poprzedzającej go strefy;

5) przekazuje sygnały ostrzeżeń i alarmów do stacji monitoringu obsługiwanej przez personel bezpieczeństwa.

Typ 3

3 pkt

Elektroniczny automatyczny system kontroli dostępu:

1) obejmuje wszystkie wejścia i wyjścia kontrolowanego pomieszczenia lub obszaru;

3) wstęp jest kontrolowany przez odpowiednią barierę, która może wymagać bezpośredniego nadzoru przez personel bezpieczeństwa.

Typ 2

2 pkt

Dopuszcza się zastosowanie jednego z poniższych rozwiązań:

1) elektroniczny automatyczny system kontroli dostępu:

a) obejmuje wszystkie wejścia i wyjścia kontrolowanego obszaru,

b) spełnia co najmniej wymagania systemu, w którym rozpoznanie następuje w wyniku powiązania odczytu identyfikatora (karty, klucza itp.) lub odczytu cech biometrycznych (odciski palców, kształt dłoni, tęczówka oka, układ naczyń krwionośnych itp.), a na przejściach stosuje się uzależnienie uprawnień dostępu od czasu oraz rejestruje zdarzenia,

c) wstęp jest kontrolowany przez odpowiednią barierę, która może wymagać bezpośredniego nadzoru strażnika;

2) system kontroli dostępu obejmujący wszystkie wejścia i wyjścia z kontrolowanego obszaru, wymagający:

a) obecności personelu bezpieczeństwa,

b) zastosowania fotografii lub systemu wstępu na podstawie unikalnych przepustek; w zależności od ustaleń związanych z przyznawaniem wstępu akceptowane mogą być również inne dokumenty identyfikacyjne, na przykład legitymacja służbowa.

Typ 1

1 pkt

System tego typu może być stosowany do zabezpieczania obszarów, w których przetwarzane są informacje niejawne o najwyżej klauzuli „poufne”.

System kontroli dostępu oparty na zamkniętych drzwiach pomieszczenia lub obszaru, do którego można uzyskać dostęp za pomocą:

1) kodów – weryfikowanych przez elektroniczny automatyczny system kontroli dostępu, w którym rozpoznanie następuje w wyniku wprowadzenia informacji zapamiętanej (hasło, osobisty numer identyfikacyjny PIN), a na przejściach stosuje się uzależnienie uprawnień dostępu od czasu oraz rejestruje zdarzenia, lub

2) kluczy wydawanych uprawnionym osobom.

Środek bezpieczeństwa K4S2 – Kontrola osób nie posiadających stałego upoważnienia do wejścia na obszar
jednostki organizacyjnej (interesantów)

Typ/
Punktacja

Funkcje lub cechy

Eskorta

3 pkt

Kontrolę interesantów organizuje się w następujący sposób:

1) wprowadzani interesanci przez cały czas swojej wizyty przebywają pod nadzorem osoby uprawnionej lub pracownika, z którym związana jest ich wizyta;

2) jeżeli interesanci muszą odwiedzić kilka różnych działów lub pracowników, powinni formalnie przechodzić spod nadzoru jednej osoby pod nadzór innej, z zapewnieniem wszelkiej odnośnej dokumentacji takiej wizyty i zmiany towarzyszących osób uprawnionych;

3) interesanci są zobligowani do noszenia odpowiedniego identyfikatora odróżniającego ich od pracowników.

Przepustka

1 pkt

Kontrolę interesantów organizuje się w następujący sposób:

1) interesanci mogą uzyskać prawo wstępu na dany obszar bez konieczności nadzoru osoby uprawnionej;

2) interesanci są zobligowani do noszenia plakietki z przepustką, która ich identyfikuje jako osoby nie posiadające stałego upoważnienia do wejścia na obszar jednostki organizacyjnej, i tym samym odróżnia ich od pracowników.

Uwaga: należy pamiętać, że system oparty na wydawaniu interesantom przepustek jest skuteczny, jeżeli wszyscy pracownicy jednostki organizacyjnej również noszą identyfikatory.

KATEGORIA K5: Personel bezpieczeństwa i systemy sygnalizacji napadu i włamania

Środek bezpieczeństwa K5S1 - Personel bezpieczeństwa

Typ/
Punktacja

Funkcje lub cechy

Typ 5

5 pkt