Mając na uwadze jednolitą linię orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczącą prawa do odliczenia podatku od towarów i usług przy nabyciu pojazdów przejściowo wykorzystywanych przez podatników jako tzw. pojazdy demonstracyjne/testowe, których przedmiotem działalności jest odprzedaż tych pojazdów, w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej - na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) - uprzejmie informuję. W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652, z późn. zm.), w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, kwotę podatku naliczonego stanowi, co do zasady, 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł. Ww. przepis nie dotyczy jednak przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów) - art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.

Orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyroki: z dnia 17 stycznia 2013 r. sygn. I FSK 316/12; z dnia 17 stycznia 2013 r. sygn. I FSK 317/12; z dnia 23 stycznia 2013 r. sygn. I FSK 351/12) wskazuje, że ww. ograniczenie w kontekście cytowanego art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. nie ma zastosowania przy nabyciu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych wykorzystywanych przejściowo do celów demonstracyjnych/testowych przez podatników, których przedmiotem działalności jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

W ocenie Sądu, czasowe przeznaczenie pojazdów do celów demonstracyjnych, np. jazd próbnych, zaprezentowania nabywcy, nie zmienia tego, że będą one nadal służyły podatnikowi do podstawowej jego działalności jaką jest odprzedaż pojazdów. Oznacza to, że podatnikom, których przedmiotem działalności jest odprzedaż pojazdów samochodowych, w przypadku nabycia pojazdów, które nie zostają od razu sprzedane lecz czasowo służą w charakterze pojazdów demonstracyjnych/testowych, przysługuje w odniesieniu do tych pojazdów odliczenie podatku od towarów i usług w pełnej wysokości.

W stanie prawnym obowiązującym do końca 2010 r. stosowany był analogiczny do ww. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. przepis zawarty w art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, zgodnie z którym w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowiło 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, przy czym przepis ten nie dotyczył (tak jak i obecnie) przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika była odprzedaż tych samochodów (pojazdów) - art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, nieobowiązujące już przepisy art. 86 ust. 3 i ust. 4 pkt 7 lit. a ustawy o VAT należy interpretować zgodnie z zaprezentowanym wyżej stanowiskiem.

Konsekwencją uznania, że w wyżej opisanych przypadkach od nabywanych pojazdów wykorzystywanych jako pojazdy demonstracyjne/testowe przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w pełnej wysokości, obligatoryjnym staje się opodatkowanie, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, jakiegokolwiek ich użytku niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników.