Decyzja ZUS nr 87 z dnia 24 marca 2014 r., sygn. DI/100000/43/49/2014

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1442 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 14 stycznia 2014 r., doręczonym w dniu 17 stycznia 2014 r. przedsiębiorcy w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Uzasadnienie

Dnia 17 stycznia 2014 r. do ZUS Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 14 stycznia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 lutego 2014 r., doręczonym w dniu 24 lutego 2014 r.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą obejmującą także świadczenie usług opieki nad osobami starszymi lub niepełnosprawnymi. Spółka prowadzi swoją działalność w Polsce oraz deleguje opiekunów do pracy na terenie UE (głównie do Niemiec).

W tym celu spółka zawiera z opiekunami umowy o pracę. Następnie pracownik w ramach kontraktu oddelegowywany jest do pracy za granicę. W Niemczech pracownik wykonuje umówioną pracę. Spółka za wykonaną pracę płaci umówione wynagrodzenie, przykładowo zł brutto. Wnioskodawca nie wypłaca pracownikowi dodatkowych składników wynagrodzenia, przykładowo w formie diet z tytułu podróży służbowej pracownika za każdy dzień pracy za granicą. Przychodem pracownika jest zatem wyłącznie wypłacone wynagrodzenie.

W toku opisanej wyżej działalności spółki, zaistniały wątpliwości, co do tego, w jakiej wysokości należy ustalić dla pracownika podstawę obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne. A zatem: