Prawo Europejskie /Regulacje przewidziane w dyrektywach 2004/18/WE i 2004/17/WE w zakresie możliwości powoływania się na doświadczenie podmiotów trzecich w procedurach o udzielenie zamówienia publicznego/

Zarówno dyrektywa 2004/18/WE w art. 47 odnoszącym się do sytuacji ekonomicznej i finansowej wykonawcy, jak i dyrektywa 2004/17/WE w art. 53 ust. 4 zezwala, aby wykonawca, w stosownych sytuacjach oraz w przypadku konkretnego zamówienia, polegał na zdolnościach innych podmiotów niezależnie od łączących go z nim powiązań prawnych.  

Sytuacja ekonomiczna i finansowa.

Zgodnie z regulacją ujętą w art. 47 ust. 2 dyrektywy 2004/18/WE¹ (dalej: dyrektywa klasyczna) określającą sytuację ekonomiczną i finansową wykonawcy, wykonawca może, w stosownych sytuacjach oraz w przypadku konkretnego zamówienia, polegać na zdolnościach innych podmiotów, niezależnie od charakteru prawnego łączących go z nimi powiązań. Musi on w takiej sytuacji udowodnić instytucji zamawiającej, iż będzie dysponował niezbędnymi zasobami, np. przedstawiając w tym celu stosowne zobowiązanie takich podmiotów. Analogicznie - na tych samych warunkach grupa wykonawców może przedstawiać zdolności innych członków tej grupy lub innych podmiotów.

Warto podkreślić, że odnośnie zastosowania art. 47 ust. 2 dyrektywy klasycznej do tzw. usług „niepriorytetowych” (załącznik II B dyrektywy 2004/18/WE) wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który w wyroku C-95/10 wskazał, że dyrektywa 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi nie nakłada na państwa członkowskie obowiązku stosowania art. 47 ust. 2 także do zamówień dotyczących usług wymienionych w załączniku II B do tej dyrektywy. Dyrektywa ta jednocześnie nie zakazuje jednak państwom członkowskim lub ewentualnie instytucjom zamawiającym przewidzieć, w ustawodawstwie wewnętrznym lub w dokumentacji zamówienia, że przepis ten będzie miał zastosowanie.