Kontrola udzielania zamówień publicznych /Roboty dodatkowe i uzupełniające w świetle ostatnich wyników kontroli Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych/

Nie jest zamówieniem dodatkowym zamówienie, które należy udzielić na skutek źle przeprowadzonego przez zamawiającego procesu inwestycyjnego.

Zamówienia udzielane w trybach niekonkurencyjnych stanowią wg statystyk Urzędu Zamówień Publicznych przeprowadzonych za okres od stycznia do maja 2009 roku ponad 30% wszystkich zamówień, których udzielenie ogłoszono w Biuletynie Zamówień Publicznych i ponad 22 % wszystkich zamówień, których udzielenie ogłoszono w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Jest to istotny odsetek, tym bardziej, że jedną z podstawowych zasad udzielania zamówień publicznych jest zasada prymatu przetargowych, konkurencyjnych trybów postępowania. Możliwość zastosowania w postępowaniu innych trybów udzielenia zamówienia niż podstawowych (w tym w szczególności trybu zamówienia z wolnej ręki) uzależniona jest od spełnienia określonych dla tych trybów przesłanek. Z uwagi na fakt, że zastosowanie innego trybu postępowania niż trybu przetargowego jest wyjątkiem od generalnej zasady prymatu, wszelkie przesłanki dopuszczające zastosowanie trybów mniej konkurencyjnych, muszą być interpretowane ściśle. Podkreślał to wielokrotnie zarówno Sąd Najwyższy jak i Naczelny Sąd Administracyjny, dodając, że lista przesłanek umożliwiających zastosowanie poszczególnych trybów jest zamknięta. Nie jest dopuszczalna więc interpretacja rozszerzająca takich przesłanek, ziszczenie się takiej przesłanki nie może być też przez zamawiającego dorozumiane. Zgodnie z orzeczeniem ETS z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-318/94 KE przeciwko Republice Federalnej Niemiec, pkt 13, oraz orzeczeniem ETS z dnia 10 kwietnia 2003 r. w połączonych sprawach C-20/01 oraz C-28/01 KE przeciwko Republice Federalnej Niemiec, pkt 58 - mając na uwadze, że zastosowanie procedury negocjacyjnej (pozaprzetargowej) jest wyjątkiem od ogólnej zasady, przesłanki jej zastosowania należy interpretować ściśle a podmiot, który się na nie powołuje musi być w stanie je udowodnić.