Interpretacja indywidualna z dnia 01.07.2020, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.331.2020.2.KP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.331.2020.2.KP

W zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu 1 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na wyposażenie stanowiska pracy, tj. lampa, rośliny, kawa, oczyszczacz powietrza, odkurzacz za koszty bezpośrednio powiązane z wytwarzaniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania i uwzględnienia we wskaźniku nexus,
• prawidłowe w pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 28 maja 2020 r. (data wpływu 28 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą A, prowadzoną pod adresem (), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: () i numerem REGON: (), pod kodami PKD: 62.01.Z, 47.91.Z, 63.12.Z, 70.22.Z, 72.19.Z, 72.20.Z, 73.11.Z, 73.20.Z, 74.20.Z.

Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia, ulepszeń i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2018.1191 t.j. ze zm., dalej zwanej ustawą o PAIPP) są utworami. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem Oprogramowania w dziedzinie dotyczącej marketingu. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, dalej zwana ustawą o PIT).