Interpretacja indywidualna z dnia 17.04.2020, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.39.2020.2.JK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.39.2020.2.JK

Zwolnienie od podatku dostawy nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. (data wpływu 5 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 marca 2020 r. (data wpływu 24 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniu 24 marca 2020 r. o wskazanie przedmiotu wniosku oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna w roku 2007 zakupiła nieruchomość zabudowaną budynkiem gospodarczym przeznaczonym na cele usługowe. Nieruchomość stanowiła majątek prywatny. Od momentu zakupu Wnioskodawca nie prowadził żadnych prac remontowych, nie dokonywał żadnych nakładów, a nawet nie użytkował budynku znajdującego się na gruncie. Następnie Wnioskodawca postanowił sprzedać część nieruchomości, w związku z czym dnia 27 stycznia 2017 r. podpisał w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną. Zgodnie z wolą Kupującego, Wnioskodawca dokonał podziału gruntu. Również w celu ochrony interesów przyszłego Kupującego, Wnioskodawca zawarł z nim 27 stycznia 2017 r. umowę dzierżawy, która obowiązywała przez okres 3 miesięcy. Na jej podstawie Wydzierżawiający mógł dysponować nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 3 ust. 11 Prawa budowlanego w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń. Czynsz wynikający z powyższej dzierżawy wynosił 100 zł miesięcznie. Dzierżawca również nie korzystał z budynku znajdującego się na nieruchomości oraz nie wykonywał żadnych ulepszeń. Na dzień dzisiejszy przedmiotowy budynek został wyburzony.