Interpretacja indywidualna z dnia 19.02.2020, sygn. 0112-KDIL3.4012.28.2019.2.LS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.28.2019.2.LS

Ubezpieczenie należności z tytułu dostarczonych towarów stanowi jedną całość z dostawą towarów. Dokumentowanie tych czynności fakturą.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2019 r. (data wpływu 25 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 stycznia 2020 r. (data wpływu 14 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeniesienia części kosztów ubezpieczenia należności z tytułu dostawy towarów na wybranych kontrahentów za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz sposobu udokumentowania tej czynności jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Wniosek uzupełniono w dniu 14 stycznia 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca udziela swoim kontrahentom różne terminy płatności od 7 do 90 dni od wystawienia odpowiedniej faktury dokumentującej dostawę towarów. Wnioskodawca aby zmniejszyć ryzyko strat w należnościach podpisał z Ubezpieczycielem () umowę na ochronę ubezpieczeniową należności pieniężnych kontrahentów. Ubezpieczenie należności chroni przed nieplanowanymi opóźnieniami płatniczymi i zachowaniem dostatecznej płynności finansowej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jakie mogą pojawić się w związku z brakiem lub opóźnieniem płatności ze strony kontrahenta. Zawarta umowa z Ubezpieczycielem jest umową na mocy której Ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie (dokonać wypłaty tzw. odszkodowania) w razie zajścia przewidzianego w tej umowie zdarzenia (tj. braku zapłaty wierzytelności przez określonego kontrahenta objętego zgłoszeniem), za opłatą (składką ubezpieczeniową). Ubezpieczenie należności wiąże się z wypłatą tzw. odszkodowania za opóźnienie w płatności przez kontrahenta w ramach umowy kredytu kupieckiego. W przypadku, gdy klient nie spłaci swoich zobowiązań, wypłaca ubezpieczonemu do wysokości przyznanego limitu, tzw. odszkodowanie. W zakresie odpowiedzialności Ubezpieczyciela leży ciągłe i aktywne monitorowanie wypłacalności zdolności kredytowej klientów objętych ubezpieczeniem. Podstawą do obliczenia składki z tytułu zawartej polisy jest planowany roczny obrót (zawierającego podatek VAT) objęty ubezpieczeniem, w ramach którego zostają zgłoszeni poszczególni kontrahenci. Zgodnie z zapisami OWU Ubezpieczyciel, po dokonaniu oceny ryzyka zgłoszonych do ubezpieczenia kontrahentów ustala limity kredytowe dla poszczególnych dłużników. Dokonanie oceny ryzyka jest czynnością niezbędną dla określenia wysokości przyznanego limitu kredytowego stanowiącego, po pomniejszeniu o udział własny, górną granicę odpowiedzialności Ubezpieczyciela w stosunku do należności od pojedynczego kontrahenta. Na podstawie zawartej umowy Ubezpieczyciel pobiera opłaty za ocenę ryzyka, ustalanie limitu kredytowego i nadzorowanie ryzyka wystawiając co miesiąc faktury. Ubezpieczyciel zalicza opłatę za ocenę i nadzorowanie ryzyka do usług zwolnionych od podatku VAT podając na fakturach jako podstawę prawną art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT. W ramach podpisanej umowy o ubezpieczenie należności handlowych istnieje możliwość podwyższenia przez Ubezpieczyciela limitu kredytowego wcześniej przyznanego dłużnikowi pod warunkiem złożenia dodatkowego wniosku o ubezpieczenie. Ubezpieczyciel po dokonaniu kolejnej (drugiej) oceny ryzyka może wyrazić zgodę na doubezpieczenie należności (podwyższyć limit kredytowy) za dodatkową opłatą. W porozumieniu z klientem Wnioskodawca chciałby przenieść część kosztów ubezpieczenia na klienta. Wysokość tego obciążenia byłaby ustalana indywidualnie w zależności od uzyskanych od klienta innych form zabezpieczenia spłaty należności, jednak nie więcej niż wynika to ze sposobu obliczenia składki ubezpieczeniowej z polisy głównej, tj. według planowanego rocznego obrotu i stawki %.