Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 13.12.2019, sygn. 0112-KDIL2-3.4012.514.2019.3.ZD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-3.4012.514.2019.3.ZD
Opodatkowanie sprzedaży nieruchomości.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2019 r. (data wpływu 24 września 2019 r.), uzupełnionego w dniu 12 listopada 2019 r. oraz pismami: z dnia 8 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.) oraz z dnia 2 grudnia 2019 r. (data wpływu 9 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 24 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniu 12 listopada 2019 r. o brakującą opłatę oraz w dniach 15 listopada 2019 r. i 9 grudnia 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest współwłaścicielem 2 zabudowanych nieruchomości gruntowych na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej. Nabycie tych nieruchomości nastąpiło przez Wnioskodawcę w drodze licytacji komorniczej.
Dłużnikiem Wnioskodawcy, do którego należały ww. nieruchomości była osoba fizyczna posiadająca status czynnego podatnika podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca sprzedał wspomnianemu dłużnikowi tuczniki. Każdą transakcję Wnioskodawca dokumentował fakturą VAT, określającą wartość należności za towar oraz termin płatności i sposób płatności. Kontrahent (dłużnik), pomimo wydania mu towaru nie wywiązał się z obowiązku zapłaty należności, dlatego też sprawa została skierowana na drogę postępowania sądowego. Po wszczęciu egzekucji przez komornika okazało się, że dłużnik nie posiada żadnego majątku w postaci oszczędności, jak też wyzbył się nieruchomości stanowiących jego wyłączną własność: jednej zabudowanej domem mieszkalnym, drugiej, na której prowadzi działalność gospodarczą. Nieruchomości te zostały przekazane w formie darowizny żonie dłużnika, z którą łączy go ustrój małżeńskiej rozdzielności majątkowej. Skutkiem darowania obydwu nieruchomości kontrahent stał się niewypłacalny, bowiem nie miał on innego majątku, z którego mógłby zaspokoić Wnioskodawcę będącego stroną postępowania. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o uznanie takich umów darowizny za bezskuteczne prawnie. Sąd przychylił się do tego wniosku uznając za bezskuteczną w celu ochrony wierzytelności w stosunku do Wnioskodawcy umowę darowizny zawartą pomiędzy dłużnikiem a jego żoną. Następnie nieruchomości zostały zlicytowane. W odniesieniu do ceny nabycia nieruchomości, to część ceny zarówno jednej jak i drugiej nieruchomości, została uiszczona przez Wnioskodawcę, a pozostała część tej ceny została zaliczona na przysługującą wnioskodawcy wierzytelności, które zostały stwierdzone wyrokami Sądu Okręgowego.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right