Interpretacja indywidualna z dnia 19.09.2019, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.457.2019.2.AP, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-3.4012.457.2019.2.AP

Zwolnienie od podatku zbycia nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2019 r. (data wpływu 11 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 22 sierpnia 2019 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2019 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 sierpnia 2019 r.

W dniu 30 września 1997 r. Spółka cywilna zakupiła budynek za cenę 363.000 zł bez VAT (wartość z aktu notarialnego) wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym znajduje się ten budynek o obszarze 0,5648 ha (cena zakupu 37.000 zł). Sprzedaż korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, w związku z tym Spółka nie dokonała odliczenia podatku naliczonego od tych zakupów. Budynek został wniesiony do ewidencji środków trwałych w dniu 31 stycznia 1999 r., po dokonaniu nakładów inwestycyjnych. Budynek wymagał przystosowania go do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, co oznaczało, że w dniu jego nabycia nie spełniał definicji środka trwałego. Przede wszystkim nie był kompletny i zdatny do użytku. Zmiany dokonane od zakupu do wprowadzenia budynku do ewidencji środków trwałych, tj. od 30 września 1997 r. do 31 stycznia 1999 r. były niezbędne i miały istotny wpływ na wykorzystanie budynku. Z budynku ekspedycji został on przerobiony na lokal użytkowy, w którym prowadzona była działalność gospodarcza w zakresie usług rozrywkowych (dyskoteka), usług gastronomicznych oraz część budynku była wynajmowana innym podmiotom. Poniesione nakłady były niezbędne aby budynek spełniał definicję środka trwałego, tzn. był kompletny i zdatny do użytkowania. Wobec tego jego wartość początkową ustalono według zasad wynikających z art. 22g ust. 1 pkt 2 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według kosztu wytworzenia. Na dzień wniesienia środka trwałego jego wartość początkowa wynosiła 1.404.533,94 zł. Następne nakłady wiązały się już z udoskonaleniami lokalu i nie spowodowały istotnych zmian mających wpływ na wykorzystanie budynku.