Interpretacja indywidualna z dnia 06.09.2019, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.503.2019.2.ASY, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.503.2019.2.ASY

opodatkowanie czynności udzielania pożyczek

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2019 r. (data wpływu 5 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z 29 lipca 2019 r. (data wpływu 5 sierpnia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 lipca 2019 r. (data wpływu 5 sierpnia 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 lipca 2019 r. znak: 0111-KDIB4.4014.225.2019.1.PM. Z pisma tego wynika, że Wnioskodawca oczekuje również interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług. Wnioskodawca pismem z 29 lipca 2019 r. postawił pytanie i sformułował własne stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej P.) - planuje zawieranie z powiązanymi z nią spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością (powiązanie polega na tym, że ten sam podmiot jest jedynym udziałowcem P. i każdej z pozostałych spółek) - dalej zwanymi Spółkami, a każda z nich osobno Spółką - umów regulujących zasady wzajemnego udzielania pożyczek.

Zgodnie z przyjętym założeniem, P. zawarła lub zawrze z daną Spółką dwie umowy:

1. na podstawie pierwszej z nich, P. byłaby zobowiązana do udzielania danej Spółce pożyczek do wysokości określonego w umowie limitu kwotowego. Limit ten byłby odnawialny tzn. każda spłata pożyczki przez Spółkę w trakcie trwania umowy skutkowałaby odnowieniem limitu do wysokości kwoty spłaconej pożyczki. Pożyczki byłyby oprocentowane według przewidzianej w umowie stopy, stanowiącej sumę stopy bazowej (WIBOR) oraz ustalonej w umowie marży.