Interpretacja indywidualna z dnia 22.08.2019, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.260.2019.1.BS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.260.2019.1.BS

ustalenie, czy art. 15c ust. 1 i ust. 14 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy łącznie interpretować w ten sposób, że wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów podlegają u Wnioskodawcy koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa kwotę 3.000.000 zł (o której mowa w art. 15 ust. 14 pkt 1 ww. ustawy) powiększoną o 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (tj. powiększoną o 30% podatkowego wskaźnika EBITDA, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej. ustawy), a więc inaczej rzecz ujmując, czy kwota nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, która u Wnioskodawcy może stanowić koszty uzyskania przychodów, powinna być ustalona jako suma wartości: 3.000.000 zł + 30% podatkowego wskaźnika EBITDA.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2019 r. (data wpływu 21 czerwca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy art. 15c ust. 1 i ust. 14 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy łącznie interpretować w ten sposób, że wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów podlegają u Wnioskodawcy koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa kwotę 3.000.000 zł (o której mowa w art. 15 ust. 14 pkt 1 ww. ustawy) powiększoną o 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (tj. powiększoną o 30% podatkowego wskaźnika EBITDA, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej. ustawy), a więc inaczej rzecz ujmując, czy kwota nadwyżki kosztów finansowania dłużnego, która u Wnioskodawcy może stanowić koszty uzyskania przychodów, powinna być ustalona jako suma wartości: 3.000.000 zł + 30% podatkowego wskaźnika EBITDA .