Interpretacja indywidualna z dnia 21.01.2019, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.416.2018.1.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-2.4011.416.2018.1.MM

Okoliczność, iż dwie osoby Wnioskodawczyni i jej były mąż wychowują to samo dziecko wyklucza możliwość uznania, że którakolwiek z tych osób wychowuje dziecko samotnie. Prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje bowiem wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione, o których mowa w art. 6 ust. 4, a wyłącznie tym, które samotnie wychowują te dzieci. Wnioskodawczyni nie spełnia zatem warunków określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoby samotnie wychowującej dziecko za 2018 r., jak również za lata następne, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2018 r. (data wpływu 22 października 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sąd Okręgowy w dniu 22 maja 2018 r. orzekł o rozwiązaniu przez rozwód bez orzekania o winie małżeństwa Wnioskodawczyni. Wyrok uprawomocnił się w dniu 13 czerwca 2018 r. W tym samym wyroku Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom, a także na zgodny wniosek rodziców odstąpił od regulowania sposobu kontaktów ojca z dzieckiem. Sąd uprawnił i zobowiązał zarówno Wnioskodawczynię, jak i ojca córki do współdecydowania we wszystkich kwestiach dotyczących dziecka, zapewniając obojgu rodzicom prawo do kontaktów z dzieckiem, z zastrzeżeniem, że miejscem zamieszkania dziecka będzie miejsce zamieszkania matki (czyli Wnioskodawczyni). Ponadto Sąd zasądził od pozwanego ojca dziecka alimenty w kwocie 150 zł. Już przed rozwodem ojciec dziecka wyprowadził się i mieszka osobno. Miejscem zamieszkania córki która w sierpniu skończyła 9 lat jest miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni. Ojciec dziecka nie unika sprawowania władzy rodzicielskiej, w miarę potrzeby jak najczęściej chce przebywać z córką i w tym celu średnio co drugi weekend, a także przynajmniej raz w tygodniu - zabiera ją do siebie. W czasie pobytu u ojca córka nocuje u niego, je posiłki, odrabia wspólnie z nim lekcje, jest przez niego odwożona do szkoły.