Interpretacja indywidualna z dnia 11.10.2018, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.348.2018.1.AK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.348.2018.1.AK

czy Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Faktorowi na podstawie Umowy Faktoringu, nie będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie płatnikiem obowiązanym do jego pobrania?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2018 r. (data wpływu 24 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Faktorowi na podstawie Umowy Faktoringu, nie będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie płatnikiem obowiązanym do jego pobrania jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2018 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę Faktorowi na podstawie Umowy Faktoringu, nie będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie płatnikiem obowiązanym do jego pobrania.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną, spółką prawa polskiego, polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu w Polsce. Wnioskodawca należy do grupy X, jednego z największych europejskich dystrybutorów produktów i usług utrzymania ruchu urządzeń przemysłowych, m.in. łożysk, układów przenoszenia napędu, produktów pneumatyki i hydrauliki, narzędzi, uszczelnień itp.

Wnioskodawca przystąpił do pan-europejskiej umowy faktoringu (Umowa Faktoringu), do której przystępują poszczególne spółki z grupy. W ramach Umowy Faktoringu Wnioskodawca będzie oferował A S.A. (Faktor) (spółce prawa francuskiego, rezydentowi Francji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (CIT), nieposiadającemu zakładu w Polsce rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: Ustawa o CIT) nabycie wierzytelności handlowych. Wierzytelności handlowe powstają u Wnioskodawcy na skutek sprzedaży produktów, których płatność jest odroczona i co do których - w normalnym toku postępowania - Wnioskodawca musiałby oczekiwać na dokonanie zapłaty przez dłużników (Dłużnicy). Dzięki Umowie Faktoringu Wnioskodawca będzie oferował Faktorowi nabycie tych wierzytelności handlowych wobec Dłużników, które spełniają określone kryteria (Odpowiednie Wierzytelności). Gdy kryteria określone dla tych wierzytelności oraz określone inne warunki będą spełnione Faktor, zobowiązany będzie je nabyć za cenę równą ich wartości nominalnej. Jednakże, kwota finansowania faktycznie udostępnionego Wnioskodawcy będzie niższa, ponieważ pewne kwoty będą wykorzystane na tworzenie rezerw na pokrycie pewnych ograniczonych ryzyk (takich jak obniżenie wartości wierzytelności lub rabaty, które Wnioskodawca może udzielać swoim klientom).