Interpretacja indywidualna z dnia 17.07.2018, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.349.2018.1.KT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.349.2018.1.KT

Zastosowanie procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury uproszczonej do wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) zajmuje się handlem międzynarodowym wyrobami stalowymi i żelaznymi. Spółka posiada siedzibę swojej działalności w Austrii i jest tam zarejestrowana na potrzeby VAT. Wnioskodawca nie posiada w Polsce siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności. Jednocześnie Wnioskodawca był zarejestrowany w Polsce dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych - posiadał nadany w Polsce właściwy numer VAT (Wnioskodawca utracił status podatnika VAT czynnego na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 3 i na dzień złożenia przedmiotowego wniosku nie jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT; jednocześnie Spółka nie wyklucza złożenia właściwego wniosku lub zgłoszenia w celu przywrócenia Wnioskodawcy do rejestru podatników VAT czynnych).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka uczestniczyła w transakcjach wewnątrzwspólnotowych polegających na dostawie wyrobów stalowych polskim podmiotom bezpośrednio od zagranicznych dostawców (dalej: Transakcje). W ramach tych Transakcji Spółka występowała zawsze jako drugi podmiot w łańcuchu dostaw. Towary nabywane były przez Spółkę od podmiotów z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Austria czy Polska (dalej: Dostawcy) będących pierwszymi podmiotami w łańcuchu dostaw i w dalszej kolejności sprzedawane były do nabywców mających siedzibę na terytorium Polski (ostatnich podmiotów w łańcuchu dostaw) (dalej: Nabywcy). W ramach transakcji towary były transportowane bezpośrednio od Dostawców Spółki, z terytorium kraju członkowskiego UE innego niż Austria czy Polska, do Nabywców mających siedzibę na terytorium Polski. Transport towarów organizowany był każdorazowo przez Spółkę, w tym kontekście Spółka w szczególności ponosiła koszty transportu towarów od Dostawców zlokalizowanych w różnych krajach UE (z wyjątkiem Austrii i Polski) do Nabywców w Polsce.