Interpretacja indywidualna z dnia 07.06.2018, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.225.2018.1.BG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.225.2018.1.BG

w zakresie obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat na rzecz rezydenta niemieckiego z tytułu nabycia licencji końcowego użytkownika na korzystanie z programu komputerowego i obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 25 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat na rzecz rezydenta niemieckiego z tytułu nabycia licencji końcowego użytkownika na korzystanie z programu komputerowego i obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat na rzecz rezydenta niemieckiego z tytułu nabycia licencji końcowego użytkownika na korzystanie z programu komputerowego i obowiązku posiadania certyfikatu rezydencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawca), występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca jest podmiotem działającym na rynku wydawniczym i szkoleniowym.

W ramach swojej działalności zajmuje się przede wszystkim wydawaniem podręczników edukacyjnych oraz edukacyjnych produktów multimedialnych (w tym multipodręczników i programów komputerowych).

W celu prowadzenia swojej działalności, Wnioskodawca korzysta z różnych programów komputerowych, nabywanych od podmiotów nieposiadających rezydencji podatkowej w Polsce. Programy te są nabywane na zasadzie licencji na korzystanie z programu komputerowego przez końcowego użytkownika (end user). Wnioskodawca nie jest upoważniony do dalszej ich odsprzedaży lub udzielania dalszych sublicencji albowiem w przypadku nabycia licencji typu end-user nie dochodzi do przeniesienia na nabywcę oprogramowania praw do używania praw autorskich (i praw pokrewnych). Nabywca tego typu oprogramowania nabywa bardzo wąski zakres uprawnień, które sprowadzają się do użytkowania nabytego egzemplarza oprogramowania zgodnie z jego przeznaczeniem. Innymi słowy, Wnioskodawca może korzystać z danego programu na określonej liczbie stanowisk, lecz nie jest on upoważniony do udzielania dalszych sublicencji do programów na rzecz innych podmiotów lub do sprzedaży praw autorskich do nich. Wnioskodawca korzysta z programów na swój wewnętrzny, własny użytek, do prowadzenia działalności gospodarczej oraz tworzenia różnych produktów, takich jak książki i nowe programy komputerowe. Wnioskodawca nie ma prawa i możliwości do modyfikowania, kopiowania, rozpowszechniania czy dalszego udostępniania programów innym podmiotom.