Interpretacja indywidualna z dnia 29.05.2018, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.306.2018.1.RM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.306.2018.1.RM

Nie uznanie realizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania realizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania realizowanej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Głównym przedmiotem działalności Spółki S.A. (Wnioskodawca) jest wytwarzanie produktów leczniczych, wyrobów medycznych, suplementów diety, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia medycznego oraz dermokosmetyków (Produkty).

Spółka dokonuje zakupu wzorców substancji wykorzystywanych w procesie wytwarzania Produktów (Wzorce Substancji) od organizacji międzynarodowej - Rady Europy (Dyrektoriatu) (Dostawca).

Na fakturach wystawianych przez Dostawcę z tytułu sprzedaży Wzorców Substancji znajduje się m.in. informacja, że w stosunku do Dostawcy nie ma zastosowania numer identyfikacji dla celów podatku od wartości dodanej.

Dodatkowo, zgodnie z informacjami przedstawionymi przez Dostawcę:

• Dostawca nie jest zarejestrowany dla celów podatku od wartości dodanej i nie posiada numeru identyfikacyjnego dla celów tego podatku;
• dla celów podatku od wartości dodanej, Dostawca powinien być traktowany jako podmiot niebędący podatnikiem (czyli jako tzw. konsument, ang. consumer), a w konsekwencji transakcje, których jest stroną, powinny być traktowane jako transakcje z podmiotem niebędącym podatnikiem (ang. business-to-consumer, BTC).