Interpretacja indywidualna z dnia 23.05.2018, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.191.2018.1.JC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.191.2018.1.JC

Czy Wnioskodawca może zastosować regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i zaniechać poboru podatku w stosunku do wypłat na rzecz Kontrahenta zagranicznego, jeżeli uzyska od niego poświadczoną notarialnie kopię certyfikatu rezydencji odnoszącego się do danego roku lub wskazanego okresu nawet jeśli data wydania i uzyskania tego dokumentu (poświadczenia notarialnego) jest późniejsza niż wynikający z tego dokumentu okres obowiązywania? Czy Wnioskodawca może zastosować regulacje umów o unikaniu podwójnego opodatkowania i zaniechać poboru podatku na podstawie kserokopii certyfikatu rezydencji, w sytuacji, w której organ podatkowy nie zakwestionował okoliczności wynikających z treści kserokopii tego dokumentu?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2018 r. (data wpływu 3 kwietnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 22 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika dysponującego certyfikatem rezydencji, w formie:

• notarialnej kopii:
  • poświadczonej za zgodność z oryginałem przez notariusza w Polsce jest prawidłowe,
  • poświadczonej za zgodność z oryginałem przez notariusza w kraju kontrahenta zagranicznego jest nieprawidłowe,
    
• kserokopii dokumentu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika dysponującego certyfikatem rezydencji w ww. formie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) jest domem mediowym świadczącym na rzecz swoich klientów usługi polegające na planowaniu i prowadzeniu kampanii reklamowych oraz zakupie usług mediowych (takich jak czas reklamowy w telewizjach, miejsce na reklamę w prasie, ekspozycja w Internecie materiałów reklamowych, itp ). Wnioskodawca zamierza nabywać od podmiotów niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu (dalej: Kontrahenci zagraniczni), różnego rodzaju świadczenia (dalej: Świadczenia), o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: Ustawa o CIT). Przepis ten dotyczy opodatkowanych ryczałtowo dochodów uzyskiwanych w Polsce przez podmioty niebędące polskimi rezydentami.