Interpretacja indywidualna z dnia 12.01.2018, sygn. 0114-KDIP2-2.4016.5.2017.1.AG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4016.5.2017.1.AG

W zakresie obowiązku składania deklaracji podatkowej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz obliczania i wpłacania podatku.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od niektórych instytucji finansowych w zakresie obowiązku składania deklaracji podatkowej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz obliczania i wpłacania podatku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od niektórych instytucji finansowych w zakresie obowiązku składania deklaracji podatkowej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz obliczania i wpłacania podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W momencie realizacji zdarzenia przyszłego polegającego na zawarciu przez Spółkę niżej opisanych umów, Spółka będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu Ustawy o CIT ze względu na istnienie siedziby i wykonywanie faktycznego zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz okoliczność, że Ustawa o CIT ma co do zasady zastosowanie do wszystkich przychodów z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od tego czy są one wynikiem działalności gospodarczej o charakterze zarobkowym w rozumieniu Ordynacji Podatkowej.

Ponadto, Spółka będzie przedsiębiorcą w rozumieniu art. 431 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 ze zm.; dalej: Kodeks Cywilny), ponieważ będzie prowadzić we własnym imieniu działalność gospodarczą, przy czym wyłącznie ze względu na profesjonalne wykonywanie działalności w sposób zorganizowany i ciągły, nie zaś cel zarobkowy z uwagi na charakter niżej opisanych umów. Działalność gospodarcza w rozumieniu Kodeksu Cywilnego będzie prowadzona w imieniu i na rachunek Spółki, ale nie w interesie zarobkowym Spółki, a na rzecz całej grupy kapitałowej Y. obejmującej przede wszystkim H. oraz wszelkie inne podmioty znajdujące się bezpośrednio lub pośrednio pod kontrolą (w tym bezpośrednie i pośrednie podmioty zależne) H. (dalej: Grupa). W każdym przypadku Grupa obejmuje podmioty zależne lub współzależne pośrednio lub bezpośrednio od H. lub Spółki.