Interpretacja indywidualna z dnia 10.01.2018, sygn. 0114-KDIP4.4012.745.2017.2.BS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4.4012.745.2017.2.BS

Czy w opisanej transakcji sekurytyzacyjnej Spółka zobowiązana będzie do zapłaty podatku od towarów i usług?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2017 r. (data wpływu 13 listopada 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sekurytyzacyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sekurytyzacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą swoją siedzibę i miejsce zarządu w Polsce (dalej: Wnioskodawca lub Spółka). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej Wnioskodawca udziela pożyczek ratalnych (dalej jako: Pożyczka/i) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (dalej jako: Pożyczkobiorca) na zasadach określonych w ustawie 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2016 r. poz. 1528, z późn. zm.).

W celu uzyskania finansowania działalności gospodarczej Spółka podjęła decyzję o współpracy z podmiotem świadczącym usługę sekurytyzacji (dalej jako: Fundusz). W ramach tej współpracy Spółka zawarła Umowę Ramową Przelewu Wierzytelności (dalej jako: Umowy Przelewu Wierzytelności), na podstawie których dokonywała przelewu niewymagalnych wierzytelności z tytułu umów pożyczek na rzecz Funduszu. Przedmiotem przelewu były wierzytelności wynikające ze zobowiązania Pożyczkobiorców do zwrotu kwot głównych Pożyczek i należności ubocznych (dalej jako: Wierzytelności). Zbycie Wierzytelności, na podstawie art. 509 Kodeksu cywilnego, następowało na rzecz mającego siedzibę w Polsce Funduszu będącego niestandaryzowanym funduszem sekurytyzacyjnym, który działa na podstawie art. 183 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2016 poz. 1896, z późn. zm.).