Interpretacja indywidualna z dnia 03.01.2017, sygn. 1462-IPPB3.4510.1027.2016.1.KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. 1462-IPPB3.4510.1027.2016.1.KK

1. Czy koszty przygotowania procesu produkcji, które będą ponoszone przez Spółkę będą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.; dalej: ustawa lub CIT)? 2. Czy koszty przygotowania procesu produkcji, którymi zostanie obciążona Spółka, należy rozpoznawać jako koszt uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, jednorazowo w dacie poniesienia, tj. odpowiednio do przepisu art. 15 ust. 4e w zw. z art. 15 ust. 4d CIT?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (określany dalej również jako Spółka) jest dystrybutorem alkoholi (towarów) w Polsce. Jeden z towarów, określany dla potrzeb niniejszego wniosku jako S, jest kupowany od spółki zagranicznej z siedzibą w Anglii (D.). D. nie jest jednak producentem towaru S, bowiem towar S jest produkowany i sprzedawany na rzecz D. przez spółkę z siedzibą we Włoszech (T.). Wnioskodawca składa zatem zamówienie do D., które D. realizuje poprzez kontrakt handlowy z T.. Zgodnie z przyjętymi w grupie kapitałowej zasadami, do której należy Wnioskodawca, Wnioskodawca nabywa towary od D., która pełni rolę centrum sprzedaży, nie zaś od T., która realizuje sprzedaż za pośrednictwem centrum sprzedaży, w tym przypadku D..