Interpretacja indywidualna z dnia 15.11.2017, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.266.2017.2.AG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.266.2017.2.AG

Czy zgodnie z przepisami art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prawidłowo uznał, że w stosunku do towaru wadliwego nie dochodzi do możliwości potraktowania dokonanego zakupu jako kosztu uzyskania przychodów, co spowodowało brak możliwości ujęcia tego zakupu oraz kosztów mu towarzyszących, opisanych w stanie faktycznym (koszty transportu, koszty ekspertyzy), w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2017 r. (data wpływu 28 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2017 r. (data wpływu 17 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ujęcia w kosztach uzyskania przychodów należności za towar, wynikających z faktur wystawionych przez kontrahenta oraz wydatków za jego transport i ekspertyzę, gdy dostarczony towar okazał się wadliwy oraz możliwości ujęcia tych kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 i w art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym Organ podatkowy pismem z dnia 28 września 2017 r., Nr 0113-KDIPT1-2.4012.552.2017.1.IR, 0113-KDIPT2-1.4011.266.2017.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.