Interpretacja indywidualna z dnia 03.11.2017, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.280.2017.1.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.280.2017.1.MK

w zakresie umowy leasingu finansowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 8 sierpnia 2017 r. (data wpływu 16 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie umowy leasingu finansowego:

• w zakresie pytania nr 1, 2 i 3 przedstawionego we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie umowy leasingu finansowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT) i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Spółka jest podmiotem zależnym Banku S.A. (dalej: Bank), również będącego czynnym podatnikiem VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zawierała w przeszłości umowy leasingu, finansując środki trwałe w ramach umów leasingu operacyjnego i finansowego. W kwietniu 2013 r. w związku z podjętą decyzją, Spółka zaprzestała aktywnego oferowania usług leasingu na terytorium Polski. W związku z wycofaniem się z aktywnego oferowania umów leasingu, Spółka dokonała sprzedaży w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego - przedmiotów umów leasingu zawartych i aktywnych dotychczas. Przedmioty leasingu zostały sprzedane przez Spółkę w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego na rzecz jej udziałowca, tj. Banku S.A.

Wśród środków trwałych, które zostały sprzedane na rzecz Banku wystąpiły również środki trwałe (samochody) będące przedmiotem umów, o których mowa w art. 17f ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych [Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: ustawa o CIT], tj. umów, na podstawie których odpisów amortyzacyjnych od wartości przedmiotu leasingu dokonuje korzystający. Korzystającym jest dotychczasowy klient Spółki, tj. S Sp. z o.o. (dalej: Leasingobiorca). Umowy te zawarte zostały w okresie ostatnich pięciu lat, tj. od końca roku, w którym przedmioty leasingu wydane zostały korzystającym nie upłynął jeszcze 5-letni okres. W trakcie 2017 roku, po nabyciu przedmiotów leasingu przez Bank, kilka umów leasingu zostało zakończonych. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie sprzedaży przedmiotów takich umów leasingu, tj. umów, o których mowa w art. 17f ustawy o CIT, zawartych w okresie ostatnich 5 lat. W związku z faktem, że na gruncie art. 7 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy o VAT wydanie tych przedmiotów przez Spółkę do używania na podstawie umów leasingu na rzecz Leasingobiorcy potraktowane zostało w przeszłości jako dostawa towarów, Spółka z chwilą takiego wydania wystawiła na Leasingobiorcę faktury VAT opiewające na wartość przyszłych rat leasingowych i odprowadziła z tego tytułu podatek należny VAT. Jednocześnie, biorąc pod uwagę, że umowy leasingu oparte są o zmienną stopę procentową, ustalając podstawę opodatkowania w chwili wydania przedmiotów leasingu Spółka kierowała się mającą zastosowanie bieżącą stopą oprocentowania. Od zawarcia umów i wydania przedmiotów leasingu stopy procentowe ulegały zmianie wpływając bezpośrednio na kwoty należne i uiszczane na rzecz Spółki przez Leasingobiorcę w trakcie trwania umów.