Interpretacja indywidualna z dnia 01.09.2017, sygn. 0113-KDIPT3.4011.209.2017.1.MH, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT3.4011.209.2017.1.MH

Czy Wnioskodawca może stratę środków obrotowych (tj. towaru handlowego w działalności kantorowej) uznać na mocy art. 22 ust. 1 jako koszty uzyskania przychodów?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 4 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty z tytułu kradzieży środków obrotowych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od ponad 24 lat jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu kantoru wymiany walut założył w 1993 r. Przez ten cały okres sumiennie i uczciwie wypełniał obowiązki nałożone na Niego w postaci podatków i składek społecznych. Przez ten czas, Wnioskodawca opracował również metody ostrożnego przechowywania i transportowania pieniędzy głównego przedmiotu Jego działalności. Codziennie pieniądze były transportowane z domu, w którym były przechowywane w specjalnym sejfie, do miejsca świadczenia usług, tj. Kantor wymiany walut, ... Transport gotówki przebiegał w sposób następujący: pieniądze były wyjmowane z sejfu i przekładane do torby, która swym wyglądem nie wzbudzała podejrzeń co do jej zawartości. Następnie umieszczana była w samochodzie i transportowana do kantoru. Samochód podjeżdżał niemalże pod same drzwi do budynku. Po przyjeździe torba wraz z zawartością pozostawała w pojeździe, aby nie wzbudzała zainteresowania innych, podczas gdy Wnioskodawca otwierał drzwi wejściowe do budynku, a następnie kolejne drzwi wewnątrz. Następnie, po dokładnym rozejrzeniu się, Wnioskodawca ostrożnie wyjmował torbę i sprawnie przenosił ją do środka. Czas potrzebny na otworzenie kłódek i zamków zabierał Wnioskodawcy ok. 1 minutę czasu.