Interpretacja indywidualna z dnia 12.07.2017, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.114.2017.2.IM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3-1.4011.114.2017.2.IM

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2017 r. (data wpływu 6 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 30 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości:

• w części wykorzystywanej do działalności gospodarczej jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 czerwca 2017 r., znak 0112-KDIL3-1.4011.114.2017.1.IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 czerwca 2017 r., wniosek uzupełniono w dniu 30 czerwca 2017 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 29 czerwca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli 18 maja 2006 r. od gminy zabudowaną nieruchomość o łącznej powierzchni 0,3414 ha z zamiarem prowadzenia w części tego budynku działalności gospodarczej w zakresie usług gastronomicznych i hotelowych. Nieruchomość powyższa świadomie nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych z tego tytułu, że Wnioskodawca uznawał ją za prywatną, nabytą do wspólności majątkowej i nie był pewien czy zamierzone przedsięwzięcie gospodarcze prowadzone w jej części się powiedzie. Tym samym liczył się ze sprzedażą nieruchomości, a zgodnie z obowiązującym w tym czasie przepisem 14 ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychód ze sprzedaży majątku wykorzystywanego do działalności gospodarczej uznawano jedynie sprzedaż środka trwałego ujętego w ewidencji środków trwałych (uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie 7 sędziów NSA W-wa z dnia 17 lutego 2014 r. (II FPS 8/13), przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca wraz małżonką sprzedali w dniu 28 lutego 2017 r. W zaistniałej sytuacji Urząd Skarbowy uznał, że wobec zmiany od 1 stycznia 2015 treści przepisu 14 ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca musi kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości w części wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej uznać za swój przychód. Zgodnie bowiem z nowym brzmieniem tego przepisu istotne jest czy podatnik mógł dany środek trwały ująć a nie czy ujął go w ewidencji środków trwałych. Pomimo nie zgadzania się z tym poglądem Wnioskodawca postąpił zgodnie z zaleceniami urzędu skarbowego, stosowną kwotę ze sprzedaży nieruchomości ujął w swoich przychodach i zapłacił podatek. Po sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca zaprzestał też prowadzenia działalności gospodarczej.