Interpretacja indywidualna z dnia 15.05.2017, sygn. 0115-KDIT2-3.4010.30.2017.1.JG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2-3.4010.30.2017.1.JG

Możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zasądzonych przez sąd i wypłaconych przez Szpital kwot: zadośćuczynienia i dożywotniej renty.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do organu w dniu 3 kwietnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Szpital) udziela świadczeń zdrowotnych w zakresie profilaktyki, diagnozowania, leczenia, rehabilitacji. Głównym płatnikiem za świadczone usługi jest Narodowy Fundusz Zdrowia. Szpital działa na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 217) oraz umowy spółki. Podstawowym celem statutowym jest ochrona zdrowia, więc na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Szpital korzysta ze zwolnienia przedmiotowego w części przeznaczonej na te cele.

Pacjentka Szpitala wystąpiła z pozwem o zapłatę zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz o miesięczną, dożywotnią rentę. Na podstawie wyroku Sądu Okręgowego zasądzono od Szpitala na rzecz powódki sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz miesięczną, dożywotnią rentę. Szpital wypłacił pacjentce w 2016 roku, zgodnie z treścią wyroku, zadośćuczynienie za doznaną krzywdę powstałą w związku z błędem lekarskim w określonej wysokości oraz płaci miesięczną, dożywotnia rentę. W dniu zaistnienia zdarzenia będącego podstawą wypłaty zasądzonych kwot, Szpital nie był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej. Lekarz, któremu zarzucono popełnienie błędu medycznego skutkującego zasądzeniem roszczeń na rzecz powódki, był zatrudniony w Szpitalu na podstawie umowy o pracę.