Interpretacja indywidualna z dnia 08.05.2017, sygn. 0461-ITPB2.4511.160.2017.1.IL, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Skoro w stosunku do małoletnich dzieci tylko Wnioskodawczyni wykonywała władzę rodzicielską bez udziału drugiego rodzica, to przysługuje Jej wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wnikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U z 2016, poz. 1948 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2016 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 13 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. (data wpływu 13 kwietnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonywania odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni złożyła do Urzędu Skarbowego PIT-37 tj. zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za 2015 r. W zeznaniu tym odliczyła ulgę prorodzinną na dwoje swoich małoletnich dzieci. Wnioskodawczyni nie mieszka razem z ojcem dzieci, zajmuje się ona ich wychowaniem. Ojciec utrzymuje jedynie sporadyczne kontakty z synami, w takim samym zakresie sprawuje nad nimi opiekę. Miejscem pobytu dzieci jest miejsce zamieszkania Wnioskodawczyni. Ojciec małoletnich dzieci płaci na ich rzecz alimenty. Dzieci przebywałyby u ojca maksymalnie 2 miesiące w roku, gdyby realizował kontakty zgodnie z ustaleniami, czego niestety nie czyni. Kontakty realizowane są jedynie na wyraźną prośbę Wnioskodawczyni, ponieważ ojciec nie przejawia w tym względzie żadnej inicjatywy. Praktycznie kontakty wyglądają w ten sposób, iż synowie powinni przebywać u ojca maksymalnie 4 dni w miesiącu oraz w oznaczone dni świąt. Jednakże zdarzają się miesiące, że to przykładowo tylko dwa dni. Dodatkowo oprócz płaconych alimentów ojciec w żaden sposób nie interesuje się synami, nie kupuje im prezentów, nie zaspakaja ich podstawowych potrzeb takich jak odzież czy wyżywienie. Uważa, że kwota alimentów zwalnia go z ponoszenia innych kosztów związanych z utrzymaniem dzieci. Na sprawie rozwodowej władza rodzicielska została przyznana obojgu rodzicom, ojcu dzieci nie zostały odebrane prawa rodzicielskie. Faktyczną władzę rodzicielską pełni Wnioskodawczyni, czyli matka dzieci , które zamieszkują z nią i są przy niej zameldowane. Pełną władzę rodzicielską sprawuje Wnioskodawczyni, a ojciec się z nimi tylko widuje. Od miesiąca stycznia dzieci widziały się z ojcem tylko raz, więc w ocenie Wnioskodawczyni to nie ojciec, lecz matka dzieci pełni pełną władzę rodzicielską, poprzez codzienną opiekę nad dziećmi, oraz zaspokajanie ich potrzeb fizycznych, psychicznych, oraz materialnych i bytowych. Ojciec dzieci płaci tylko alimenty, lecz w żadnej inny sposób nie przyczynia się do ich wychowania, nie interesuje się jak dzieci się uczą, jakiego leczenia potrzebują, ani czy mają się w co ubrać. Wnioskodawczyni całą należną ulgę na dzieci przeznacza na zaspokojenie ich potrzeb, dzięki tym pieniądzom mogła kupić dzieciom np. telewizor, szafę do ich pokoju, aby miały gdzie trzymać ubrania, oraz odzież i obuwie. Ojciec nie kupuje im nic. Wnioskodawczyni uważa, iż to że jest ojcem dzieci i posiada władzę nie oznacza, że ją wykonuje.