Interpretacja indywidualna z dnia 07.04.2017, sygn. 1462-IPPB6.4510.34.2017.1.AG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 1462-IPPB6.4510.34.2017.1.AG

Należy w podsumowaniu stwierdzić, że kwoty odpisów na ZFŚS, które zostały naliczone zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, stanowić będą koszty uzyskania przychodów tego roku podatkowego, w którym zostały faktycznie przekazane na rachunek bankowy funduszu. Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że kwoty odpisów należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w okresach miesięcznych po dokonaniu wpłaty na konto ZFŚS. Koszty te powinny zostać rozpoznane w momencie faktycznego przekazania środków pieniężnych na wydzielony rachunek funduszu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2017 r. (data wpływu 9 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka akcyjna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca), posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych Spółka wpłaca zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w oparciu o art. 25 ust. 6 ustawy CIT, w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy CIT złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy.