Interpretacja indywidualna z dnia 03.11.2016, sygn. IPPB2/4514-414/16-3/LS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/4514-414/16-3/LS

W analizowanej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W konsekwencji, Wnioskodawca dokonujący nabycia wierzytelności nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2016 r. (data nadania data 15 września 2016 r., data wpływu 19 września 2016 r.) na wezwanie Nr IPPP1/4512-667/16-2/AS; IPPB2/4514-414/16-2/LS z dnia 7 września 2016 r. (data nadania 7 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako Wnioskodawca) zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na nabywaniu od osób fizycznych (dalej jako zbywcy) wierzytelności pieniężnych przysługujących im od banków lub ich następców prawnych mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Polski (dalej jako dłużnicy), z tytułu stosowania w umowach kredytowych klauzul dotyczących ubezpieczenia kredytu. W przypadku niektórych banków lub ich następców prawnych, klauzule stosowane przez dłużników znajdują się w rejestrze klauzul niedozwolonych prowadzonych przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK). Nabycie wierzytelności będzie następowało odpłatnie w drodze cesji wierzytelności (o której mowa w art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego), na podstawie umowy sprzedaży zawartej pomiędzy wierzycielem (zbywcą), jako sprzedającym wierzytelność a Wnioskodawcą, jako kupującym. Zbywcy dokonując sprzedaży wierzytelności nie będą działali jako podmioty gospodarcze ani podatnicy podatku od towarów i usług (dalej podatek VAT).