Interpretacja indywidualna z dnia 30.09.2016, sygn. IPPP2/4512-586/16-3/BH, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/4512-586/16-3/BH

w zakresie opodatkowania zaliczek wpłacanych na poczet usługi turystyki

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zaliczek wpłacanych na poczet usługi turystyki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zaliczek wpłacanych na poczet usługi turystyki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług turystycznych w oparciu o przepisy ustawy o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 578, z póź. zm.). Wnioskodawczyni świadczy usługi na rzecz osób fizycznych jak i prawnych i jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni spełnia warunki przewidziane w art. 119 ust. 3 ustawy o VAT, działając na rzecz nabywców usług turystycznych we własnym imieniu i na własny rachunek, nabywając jednocześnie przy świadczeniu wspomnianych usług towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i w związku z tym określa podstawę opodatkowania w podatku VAT, stosując szczególną procedurę przewidzianą w art. 119 powołanej ustawy, zgodnie z którą podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usługi turystycznej jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Zgodnie z powszechnie stosowaną praktyką w branży turystycznej Wnioskodawczyni pobiera od swoich klientów zaliczki na poczet później świadczonych usług turystycznych, których wysokość niejednokrotnie wynosi 100% wartości świadczonej usługi. Z uzyskanych w ten sposób środków dokonuje przedpłat dla świadczeniobiorców końcowych usługi turystycznej, tj. hoteli, przewoźników, muzeów i innych, gwarantując rezerwację miejsc i świadczeń. Nie wykonuje we własnym zakresie żadnej części świadczeń dla bezpośredniej korzyści turysty, tj. nie świadczy usług własnych w świetle art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., nr 177, poz. 1054 z póź. zm. dalej u.p.t.u.). Po zakończonej usłudze turystycznej Wnioskodawczyni wystawia dla kontrahenta fakturę VAT marża.