Interpretacja indywidualna z dnia 21.10.2016, sygn. ITPB3/4510-433/16-1/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPB3/4510-433/16-1/JG

Interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2016 r. (data wpływu 8 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest dostawcą usług internetowych głównie dla małych i średnich przedsiębiorstw. Spółka specjalizuje się m.in. w pośrednictwie w rejestracji nazw domen internetowych, hostingu serwisów WWW, utrzymywaniu kont poczty elektronicznej oraz udostępnianiu aplikacji biznesowych przez Internet.

Jednocześnie, od grudnia 2013 roku. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (dalej: SZ).

SZ powstała w roku 2010 z przekształcenia spółki jawnej prowadzonej przez dwie osoby fizyczne (dalej: Wspólnicy). Następnie w 2010 roku do SZ jako nowy wspólnik przystąpiła spółka kapitałowa prawa niemieckiego będąca rezydentem podatkowym Niemiec (dalej: KS).

W 2010 r. Wspólnicy SZ oraz KS zawarli między sobą przedwstępną warunkową umowę sprzedaży pozostałych udziałów w SZ. W umowie tej strony szczegółowo uregulowały zasady współpracy pomiędzy ówczesnymi wspólnikami SZ przyznając jednocześnie KS opcję kupna (call), czyli prawo do zakupu dodatkowych udziałów SZ od Wspólników: natomiast Wspólnicy otrzymali opcję sprzedaży (put), która dawała im prawo sprzedaży na rzecz KS, części lub wszystkich posiadanych przez Wspólników udziałów SZ (tzw. opcja wspólników mniejszościowych).