Interpretacja indywidualna z dnia 28.01.2015, sygn. IPPP1/443-1286/14-3/EK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1/443-1286/14-3/EK

rozliczenie faktury korygującej w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia faktury korygującej w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie w zakresie rozliczenia faktury korygującej w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Instytut w W., zwane dalej "Wnioskodawcą utworzony został na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 24 marca 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutu X. (Dz. U. z 1951 r., nr 19, poz. 153) oraz Zarządzenia nr 21 Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 1984 r. w sprawie zmiany nazwy Instytutu X. (M.P. z 1984 r., nr 17, poz. 123). Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie ochrony na podstawie przepisów ustawy z 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 217 ze zm.). Do działalności Wnioskodawcy znajdują także zastosowanie przepisy ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618 ze zm.).

Wnioskodawca na podstawie umowy zawieranej co roku z Narodowym Funduszem Zdrowia realizuje świadczenia opieki zdrowotnej finansowane ze środków publicznych, stosownie do przepisów ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. poz. 164, nr 1027 ze zm.). Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w sposób szczegółowy określa zasady rozliczenia świadczonych przez Wnioskodawcę świadczeń medycznych finansowanych ze środków publicznych. W umowie określone są rodzaje świadczeń (procedur) medycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę, wartość każdego świadczenia (procedury) oraz limity ilości świadczonych usług opieki zdrowotnej. Niezależnie od świadczeń opieki zdrowotnej przewidzianych w umowie, Wnioskodawca wykonuje również świadczenia opieki zdrowotnej, które nie są przewidziane w umowie, tj. przekraczające limity wcześniej zakontraktowanych świadczeń na dany okres rozliczeniowy umowy. Świadczenia opieki zdrowotnej świadczone ponad limit przewidziany w umowie stanowią tzw. nadwykonania. Mając na uwadze profil działalności medycznej Wnioskodawcy wykonywane przez niego świadczenia medyczne z reguły mają na celu ratowanie życia lub zdrowia lub dotyczą przypadków nagłych, wymagających udzielenia świadczenia bezpośrednio w stanie zagrożenia życia lub zdrowia, tym samym stosownie do przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, Wnioskodawcy przysługuje roszczenie o wypłatę przez NFZ wynagrodzenia za świadczenia wykonane ponad limity określone w umowie. Wnioskodawca wskazuje jednak, że taki status prawny wykonywanych przez Wnioskodawcę świadczeń medycznych bywa kwestionowany przez płatnika - NFZ, co oznacza, że kwestia przysługiwania Wnioskodawcy roszczenia o zapłatę wynagrodzenia za tzw. nadwykonania jest sporna i Wnioskodawca nie może mieć pewności, że zgłoszone roszczenie o zapłatę należności za świadczenia wykonane ponad zakontraktowane limity, będzie mogło zostać skutecznie podniesione.