Interpretacja indywidualna z dnia 16.05.2014, sygn. IBPP2/443-156/14/ICz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-156/14/ICz

Ustalenie podstawy opodatkowania dla czynności wymiany walut oraz wpływ obrotu z tytułu wymiany walut na strukturę określoną w art. 90 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2014r. (data wpływu 18 lutego 2014r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności wymiany walut,
• nieprawidłowe w zakresie wpływu obrotu z tytułu wymiany walut na strukturę określoną w art. 90 ustawy.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla czynności wymiany walut oraz w zakresie wpływu obrotu z tytułu wymiany walut na strukturę określoną w art. 90 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i rozlicza ten podatek w systemie miesięcznym. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego. Przedmiotem głównej działalności (i chronologicznie pierwszą uruchomioną) jest działalność kantorów wymiany walut. Działalnością dodatkową (uruchomioną później) jest prowadzenie biura podróży (przede wszystkim we współpracy z touroperatorami), w ramach której opodatkowaniu podatkiem VAT podlega marża. Suma sprzedaży dokonywanej przez kantory jest znacznie większa niż suma sprzedaży dokonywanej przez biuro podróży, natomiast wykorzystanie składników majątkowych oraz usług (zasobów), których nabycie wiązało się z powstaniem podatku naliczonego - w przypadku działalności kantorowej stanowi średnio 1/5 sumy takich zasobów, przy czym działalność kantorowa nie jest działalnością niezbędną do funkcjonowania przedsiębiorstwa.