Interpretacja indywidualna z dnia 07.01.2014, sygn. IBPP4/443-488/13/EK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP4/443-488/13/EK

brak uznania dostawy wyrobów do Serbii za eksport

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 1 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dostawy wyrobów do Serbii jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dostawy wyrobów do Serbii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka X jest producentem wyrobów ze stali. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą sprzedaje kontrahentom krajowym oraz zagranicznym różnego rodzaju wyroby stalowe (np. pręty, walcówka, siatki, kęsy).

W miesiącu kwietniu 2013 r. X dokonało eksportu pośredniego sprzedając towary do firmy słoweńskiej na podstawie faktur o numerach , , gdzie odbiorcą wyrobów była firma z Serbii. Dostawy na rzecz klienta z Serbii były realizowane na zasadach EXW. W ramach transakcji sprzedaży, towary były odbierane z siedziby spółki X przez spedytora działającego na rzecz ostatecznego nabywcy, który dokonał fizycznego wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej (dalej: UE) - do Serbii. Towary były przewożone przez spedytora z terytorium Polski poza terytorium UE przez terytorium innych krajów UE. Na żadnym etapie transportu przez terytorium Polski lub innego kraju UE towary nie były magazynowane, rozładowywane ani przeładowywane na inny środek transportu. W momencie postawienia przez X towaru do dyspozycji spedytora, prawo własności towaru przechodziło na kontrahenta spoza UE, który pokrywał wszelkie koszty związane z transportem towarów, dokonaniem formalności eksportowych, jak również ponosił wszelkie ryzyko z nim związane.