Interpretacja indywidualna z dnia 15.12.2014, sygn. ILPP2/443-1008/14-4/EN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-1008/14-4/EN

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne Gminy na modernizację A poniesione od 2011 r. w oparciu o udział procentowy, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne Gminy na modernizację A poniesione od 2011 r. w oparciu o udział procentowy, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne Gminy na modernizację A poniesione od 2011 r. w oparciu o udział procentowy, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy o VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Na terenie Gminy znajduje się zabytkowy budynek o nazwie A, składający się z trzech kondygnacji parteru, poddasza oraz piwnicy. Do 2000 r., w budynku oraz w tzw. przybudówce do budynku mieściła się siedziba szkoły podstawowej, po czym po przeniesieniu szkoły do nowego budynku, A nie była wykorzystywana przez Gminę i jej jednostki organizacyjne, popadając w ruinę. A stanowi najcenniejszy element dziedzictwa kulturowego i krajobrazowego miejscowości.