Interpretacja indywidualna z dnia 14.04.2014, sygn. ITPP3/443-20/14/MD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. ITPP3/443-20/14/MD

Prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostaw towarów zrealizowanych na rzecz fińskiego kontrahenta, w sytuacji gdy towary te docelowo trafiają (w ramach transakcji łańcuchowej) do kraju trzeciego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2014 r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 9 kwietnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostaw towarów zrealizowanych na rzecz fińskiego kontrahenta, w sytuacji gdy towary te docelowo trafiają (w ramach transakcji łańcuchowej) do kraju trzeciego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 kwietnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostaw towarów zrealizowanych na rzecz fińskiego kontrahenta, w sytuacji gdy towary te docelowo trafiają (w ramach transakcji łańcuchowej) do kraju trzeciego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W sierpniu 2012 r. Spółka otrzymała wpłatę 100% wartości zamówienia i wystawiła fakturę zaliczkową na poczet eksportu na rzecz firmy z Finlandii. W związku z tym, że eksport nie wystąpił w ciągu 6 miesięcy i nie powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu, Spółka dokonała korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień 2012 r. Ostatecznie Spółka dokonała sprzedaży towarów firmie z Finlandii, wystawiając fakturę w dniu 23 maja 2013 r. Z zamówienia kupna otrzymanego od firmy z Finlandii wynikało, że dostawa ma odbyć się na warunkach: Incoterms 2010 FCA ., Polska; adres dostawy: Iran; sposób dostawy: spedytor. Oznacza to, że sprzedający (Spółka) ponosi koszty załadunku i ubezpieczenia do momentu przekazania przewoźnikowi (wskazanemu przez kupującego) w oznaczonym miejscu ( .). Wszelkie pozostałe koszty od momentu odbioru towaru przez przewoźnika pozostają po stronie nabywcy (kupującego). Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika. W tym też momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia i utraty towaru na kupującego. Spółka potraktowała dostawę jako eksportową, gdyż z zamówienia kupna wynikało również, że Spółka (jako sprzedawca) zapewnia celną odprawę eksportową z Polski. Wobec tego Spółka złożyła cztery w dniach 23 maja 2013 r. (dwa) oraz 29 maja 2013 r. (dwa) zgłoszenia celne w urzędzie z celnym w Polsce na podstawie własnej faktury. Ten sam towar został zgłoszony ponownie do procedury wywozu przez oddział kontrahenta ze Szwecji w urzędzie celnym w Szwecji w dniach 27 maja 2013 r. (dwa) i 29 maja 2013 r. (dwa). Nabywca dokonał zgłoszenia celnego oraz odprawy celnej we własnym imieniu na podstawie własnej faktury. Zgłoszenie celne obsługiwane było w Systemie Kontroli Eksportu. Nabywca dokonał wywozu wyrobów z terytorium Polski poza granice UE za pośrednictwem 4 spedytorów na podstawie własnej faktury. Na dowód tego Spółka posiada kserokopie listów przewozowych (CMR), w których określony jest przewoźnik, numer rejestracyjny pojazdu, miejsce odbioru i dostawy oraz specyfikacja towarów. Procedura eksportu została rozpoczęta w momencie podjęcia towarów przez spedytorów z magazynu Spółki. Spedytor dokonał odprawy celnej w urzędzie wywozu, którym był urząd celny w Bułgarii.