Interpretacja indywidualna z dnia 14.06.2013, sygn. IPPP2/443-307/13-2/IZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP2/443-307/13-2/IZ

Należy stwierdzić, że czynność naliczania i pobierania odsetek, ustalanie stopy stanowi usługę udzielenia kredytów w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek. Transakcja powyższa korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03.04.2013 r. (data wpływu 08.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskiwanego od dłużnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.04.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskiwanego od dłużnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką, będącą instytucją finansową, zajmującą się świadczeniem usług finansowych w formie usług factoringu. Wnioskodawca na podstawie zawartej ze spółką F. Sp. z o.o. (dalej jako Poprzedni Wierzyciel) umowy factoringu nabywa w sposób ciągły wierzytelności pieniężne, stanowiące cenę pojazdów, wobec autoryzowanych dealerów firmy F. (dalej jako Dealerzy) z tytułu sprzedaży pojazdów, dostarczonych Dealerom na podstawie Umów o dostawę pojazdów, zawieranych wyłącznie z Poprzednim Wierzycielem. Na podstawie tych umów Dealerzy dokonują zapłaty za pojazdy bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a nie Poprzedniego Wierzyciela. Umowy te regulują także kwestię płatności, zaliczeń zapłaty i potrąceń związanych ze spłatą nabywanych przez Wnioskodawcę wierzytelności oraz ustalają, że z racji nabycia wierzytelności, Wnioskodawca jest uprawniony do przyjmowania płatności ceny za pojazdy sprzedane Dealerom. Na podstawie tych Umów o dostawę pojazdów Wnioskodawca uprawniony jest także do określania wysokości stopy procentowej za opóźnienie w płatnościach ceny sprzedaży, wystawiania Dealerom w miesięcznych okresach not z tytułu odsetek za to opóźnienie w zapłacie tj. po przekroczeniu umownych terminów zapłaty, kontroli posiadania przez Dealerów samochodów, za które Dealer nie dokonał jeszcze zapłaty. Natomiast Wnioskodawca nie zawiera żadnych odrębnych umów, czy porozumień z Dealerami, które kreowałyby uprawnienia, czy obowiązki zarówno dla Dealerów jak i Wnioskodawcy, w sposób odmienny niż ten, który wynika z Umów o dostawę pojazdów. Wynika to z tego, że na podstawie umowy faktoringu Wnioskodawca nabywa wierzytelności wobec Dealerów oraz wszelkie prawa, tytuły prawne i odsetki od wierzytelności. Podstawą prawną nabycia są art. 509 i następne Kodeksu cywilnego oraz Umowy o dostawę pojazdów. Nadto, Wnioskodawca nabywa wierzytelności na własne ryzyko tj. bez możliwości roszczeń regresowych wobec Poprzedniego Wierzyciela i przyjmując tym samym ryzyko wypłacalności Dealerów (a contrario art. 516 zdanie 2 Kodeksu cywilnego).