Interpretacja indywidualna z dnia 02.07.2013, sygn. IPPB2/436-205/13-4/AF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/436-205/13-4/AF

zakres skutków podatkowych zawarcia transakcji sprzedaży.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17.04.2013 r. (data wpływu 22.04.2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia uzupełnionym pismem z dnia 20.06.2013 r. (data nadania 20.06.2013 r., data wpływu 24.06.2013 r.) na wezwanie z dnia 11.06.2013 r. (data doręczenia 13.06.2013 r.) Nr IPPB2/436-205/13-2/AF o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia transakcji sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia transakcji sprzedaży.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub B. O.) posiada siedzibę na terytorium Polski i jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Przedmiotem działalności BO jest świadczenie usług najmu powierzchni biurowych. Jedynym udziałowcem B. O. jest spółka B. C Sp. z o.o. (dalej: Sprzedawca lub B. C).

B. C. w 2008 roku była właścicielem nieruchomości, na którą składały się m. in. niewykończone lokale niemieszkalne (lokale biurowe przeznaczone na wynajem). Z powodu braku zdolności kredytowej B. C. nie była jednakże w stanie uzyskać odpowiednich środków na jej wykończenie i tym samym doprowadzenie do stanu umożliwiającego wykorzystywanie jej do działalności gospodarczej. Mianowicie, B. C. było kredytobiorcą z tytułu Umowy o Udzielenie Inwestycyjnego Kredytu Dewizowego z 1 lutego 1999 r. zawartej z Bankiem Millennium S.A. (Umowa Kredytowa BM1) oraz Umowy o Udzielenie Inwestycyjnego Kredytu Dewizowego z 24 maja 2002 r. zawartej z Bankiem Millennium S.A. (Umowa Kredytowa BM2, łącznie z Umową Kredytową BM1 - Umowy Kredytowe BM); łączna kwota główna zadłużenia B. C z tytułu Umów Kredytowych BM wynosiła 108,4 mln USD. W wyniku zawarcia Umów Kredytowych BM cały majątek B. C a także 100% udziałów w B. C został obciążony na rzecz Banku Millennium S.A. i B. C - ani przed ani na dzień zawarcia umowy sprzedaży z B. C - nie dysponowało jakimkolwiek majątkiem, który mógłby stanowić zabezpieczenie nowego kredytu, niezbędnego do ukończenia budowy lokali i wykończenia lokali na cele wynajmu powierzchni biurowych.