Interpretacja indywidualna z dnia 03.01.2012, sygn. IPPB5/423-1116/11-2/PS, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-1116/11-2/PS

1. Czy w opisanym przypadku na zakładzie podmiotu zagranicznego w Polsce ciążą jakiś obowiązki związane z pobraniem i odprowadzeniem podatku u źródła od rozliczeń i wypłat z tytułu umów najmu sprzętu, dokonywanych poprzez obsługujący spółkę holenderski podmiot powiązany w ramach clearing system, na rzecz podmiotów powiązanych posiadających siedzibę w Holandii lub Szwecji? 2. Jeśli odpowiedź na dwa powyższe pytania byłaby twierdząca, to kiedy w takiej sytuacji powstawałby obowiązek podatkowy w podatku u źródła, który miałby być odprowadzony do polskiego urzędu skarbowego?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07.10.2011r. (data wpływu 18.11.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia miejsca powstania należności licencyjnych wypłacanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów z siedzibą w Holandii oraz w Szwecji jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dnu 18.11.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia miejsca powstania należności licencyjnych wypłacanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów z siedzibą w Holandii oraz w Szwecji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest holenderską spółką posiadającą status rezydenta dla celów podatkowych na terenie Królestwa Niderlandów, odpowiadającą konstrukcją prawną polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Jako podmiot zagraniczny zawarliśmy i realizujmy na terenie Polski kontrakt na roboty budowlane o przewidywanym okresie realizacji dłuższym niż 12 miesięcy. W związku z powyższym, na podstawie art. 5 ust. 3 Konwencji podpisanej w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r., Nr 216, poz. 2120 ze zm.; dalej: Konwencja) Spółka posiada na terenie Polski zakład przedsiębiorcy zagranicznego. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej ustawy pdop (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Przepis ten określa, kto podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i jaki jest zakres tego obowiązku. Ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają podatnicy, którzy nie spełniają kryteriów rezydencji tj. nie mają siedziby, ani zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli podatnicy, którzy nie są rezydentami, osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas Polska jako państwo źródła tych dochodów (majątku) może opodatkować wyłącznie te dochody (majątek). Państwo źródła dochodów, czyli Polska, może opodatkować dochody uzyskane przez nierezydentów, jeżeli działalność tego nierezydenta w Polsce prowadzona jest w formie zakładu. Spółka, stosując się do tych zapisów ustawy, odprowadza na terenie Polski podatek dochodowy od osób prawnych od dochodów dotyczących jej zakładu na terenie Polski. W celu prawidłowego i pełnego ujęcia przychodów oraz kosztów dotyczących zakładu Spółka założyła w Polsce księgi rachunkowe.