Interpretacja indywidualna z dnia 23.11.2012, sygn. IBPP2/443-969/12/ICz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP2/443-969/12/ICz

Opodatkowanie transakcji związanych z obrotem wierzytelnościami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2012r. (data wpływu 13 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji związanych z obrotem wierzytelnościami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 13 grudnia 2012r. (data wpływu 13 grudnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji związanych z obrotem wierzytelnościami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następując zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce. Przedmiotem działalności jest między innymi pozostała finansowa działalność usługowa gdzie indziej niesklasyfikowana. Wnioskodawca zajmuje się usługami z zakresu pośrednictwa finansowego. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza nabywać ze środków własnych wierzytelności innego podmiotu gospodarczego w drodze umowy sprzedaży wierzytelności. Nabyta wierzytelność wejdzie w skład aktywów podmiotu. Umowa nie będzie nakładała na Wnioskodawcę jakiegokolwiek poza zapłatą "ceny" obowiązku świadczenia na rzecz Cedenta. Wierzytelności będą nabywane po cenie niższej niż wartość nominalna. Wnioskodawca zamierza we własnym imieniu i na własny rachunek oraz ryzyko egzekwować wierzytelności. Wierzytelność może również zostać zbyta innym podmiotom. Podmiot wyjaśnia, że jedynym wynagrodzeniem określonym w umowie cesji jest różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a ustaloną między stronami w umowie ceną, którą podmiot zapłaci za wierzytelność. W cenie wierzytelności nie jest zawarta prowizja ani żadne wynagrodzenie dla nabywcy wierzytelności. Różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności a ceną ich sprzedaży odzwierciedla rzeczywistą wartość wierzytelności. Wnioskodawca wyjaśnia ponadto, że wierzytelności, które są przedmiotem zapytania to zarówno wierzytelności, co do których istnieją obiektywne obawy, że będą sprawiały trudności w windykacji jak i takie, których nie można zakwalifikować do trudno ściągalnych, a windykacja ich dzięki posiadanym przez podmiot możliwościom nie stwarza większych problemów.