Interpretacja indywidualna z dnia 24.03.2011, sygn. IPPP1-443-1311/10-5/IGo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP1-443-1311/10-5/IGo

Stwierdzenie uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, korekta podatku należnego wierzytelności nieściągalnych oraz termin złożenia deklaracji VAT-7.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22.12.2010r. (data wpływu 27.12.2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 11.03.2011r. (data wpływu 17.03.2011r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 07.03.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności, korekty podatku należnego wierzytelności nieściągalnych oraz terminu złożenia deklaracji VAT-7 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.12.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności oraz korekty podatku należnego wierzytelności nieściągalnych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11.03.2011r. (data wpływu 17.03.2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 07.03.2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dnia 20 czerwca 2008r. została wystawiona faktura VAT dokumentująca wykonanie usługi koparki 68 godzin, na rzecz PPHU S., na kwotę brutto 18 251,20 zł, z terminem zapłaty 04 lipca 2008r., która nie została uregulowana w części 16 251,20 zł do dnia skierowania niniejszego zapytania. W dniu 01 grudnia 2008r. pismem dłużnik poinformował, że 14 listopada 2009r. Sąd Okręgowy uchylił postanowienie Sądu niższej instancji o ogłoszeniu upadłości firmy S. i jednocześnie zapewnił, że nie zamierza uchylać się od uiszczenia należności wobec firmy Wnioskodawcy. Dłużnik, na poczet tej wierzytelności w dniu 22 stycznia 2009r. wpłacił na konto firmy 2 000,00 zł. 02 lutego 2009r. zostało wysłane przedsądowe wezwanie do zapłaty pozostałej kwoty 16 251,20 zł wraz z odsetkami z informacją, że jeżeli należność nie zostanie uregulowana, Wnioskodawca skieruje sprawę na drogę postępowania sądowego. 06 lutego 2009r. został złożony pozew o zapłatę. Sąd w dniu 16 lutego 2009 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym kwoty 16 251,20 zł wraz z odsetkami. Dłużnik wniósł sprzeciw od nakazu. Jednocześnie fakt nierozliczenia wierzytelności ponownie potwierdził pełnomocnik dłużnika pismem z dnia 16 lutego 2009r. Dłużnik także do czasu rozpoczęcia postępowania sądowego nie kwestionował faktu wykonania usługi, ani kwoty należności. W toku postępowania dłużnik podważał godziny pracy koparki, mimo, że operator koparki prowadził szczegółową ewidencję czasu pracy w poszczególnych dniach, którą każdego dnia po zakończeniu pracy, podpisywali pracownicy dłużnika potwierdzając czas pracy koparki. Dłużnik jednocześnie nie zaprzeczał faktu wykonania usługi zgodnie ze zleceniem. Zainteresowany nadmienia, że obiektywną niemożliwością jest wykonanie ich w ciągu jednego dnia, tak jak sugerował w trakcie postępowania. Dłużnik zgadza się tylko do zapłaty pracy koparki za 7,5 godziny - jeden dzień. W trakcie postępowania Wnioskodawca zmodyfikował powództwo do kwoty 14 372,40 zł wraz z należnymi odsetkami i zrzekł się części roszczenia, ufając, że odzyska choć część kwoty należności. W dniu 18 sierpnia 2009 r. Sąd Rejonowy wydał wyrok zasądzający na rzecz Zainteresowanego kwotę 14 372,40 zł wraz z ustawowymi odsetkami. Dłużnik złożył apelację. Sąd Okręgowy wyrokiem z 09 listopada 2009r. przyjął apelację na postawie art. 386 § 4 k.p.c., stwierdzając, że przeprowadzone przez Sąd Rejonowy postępowanie dowodowe, nie daje podstaw do przyjęcia, iż roszczenie Wnioskodawcy zostało dostatecznie udowodnione - sprowadza się to do nierozpoznania przez sąd pierwszej instancji istoty sprawy. Wnioskodawca uważa, że wyrok ten, nie kwestionuje faktu zasadności roszczenia, a jedynie wskazuje na złamanie przepisów procesowych przez sąd pierwszej instancji. Faktura z dnia 20 czerwca 2008r. dokumentująca usługę została ujęta w rejestrze VAT dostaw i wykazana w deklaracji VAT jako obrót opodatkowany i podatek należny oraz wykazana jako przychód w księdze przychodów i rozchodów. W chwili świadczenia usługi dłużnik był podatnikiem czynnym, nie znajdował się w stanie upadłości ani likwidacji. Wierzytelność nie została zbyta i nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonej w fakturze. Tym samym nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona i spełniony warunek art. 89a ust. 1a ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca uzyskał potwierdzenie z Urzędu Skarbowego dłużnika, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w który została wystawiona. W dniu 10 grudnia 2010r. zostało wysłane zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego od niezapłaconych należności, którego potwierdzenie zostało opatrzone datą odbioru 16 grudnia 2010r. Wierzytelność w ciągu następnych 14 dni prawdopodobnie nie zostanie zapłacona. Zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 89a ust. 2 w/w ustawy.