Interpretacja indywidualna z dnia 09.11.2011, sygn. ILPB3/423-377/11-4/JG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB3/423-377/11-4/JG

Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 05 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 28 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: Wnioskodawca) jest stroną umowy kredytowej zawartej z bankiem, na podstawie której zaciągnęła kredyt na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Na zabezpieczenie spłaty kredytu, Wnioskodawca wystawił weksel własny in blanco, w którym zobowiązał się do zapłaty na rzecz banku - kredytodawcy kwoty zobowiązania (którego dokładną kwotę wskaże bank w chwili uzupełnienia weksla).

Zapłata weksla przez Wnioskodawcę na rzecz banku została poręczona przez trzy inne spółki, powiązane kapitałowo z Wnioskodawcą. Poręczenie ma charakter poręczenia wekslowego w rozumieniu art. 30 32 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r., a nie poręczenia cywilnoprawnego w rozumieniu art. 876 i nast. Kodeksu cywilnego.