Interpretacja indywidualna z dnia 22.10.2010, sygn. ILPP1/443-828/10-4/NS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP1/443-828/10-4/NS

Opodatkowanie przeniesienia prawa do patentu na wynalazki na nabywcę.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2010 r. (data wpływu: do Izby Skarbowej w Poznaniu 23 lipca 2010 r., do Biura KIP w Lesznie 28 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2010 r. (data wpływu: do Izby Skarbowej w Poznaniu 7 października 2010 r., do Biura KIP w Lesznie 12 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa do patentu na wynalazki na nabywcę jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia prawa do patentu na wynalazki na nabywcę. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 października 2010 r. (data wpływu: do Izby Skarbowej w Poznaniu 7 października 2010 r., do Biura KIP w Lesznie 12 października 2010 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dwie osoby fizyczne wspólnie zgłosiły do Urzędu Patentowego dwa ściśle ze sobą powiązane wynalazki w celu uzyskania na nie patentów. Wynalazek drugi jest poszerzeniem pierwszego. Na pierwszy został przyznany patent w roku 2007, na drugi patent przyznano w dniu 26 maja 2010 r.

Pierwszy patent chroni wynalazek w sposób ogólny, szeroki. Drugi wynalazek chroni szczególne zastosowanie wynalazku do wykorzystania w produkcji (mającego zastosowanie w praktyce). Zastosowania tego nie daje się wydedukować wprost (w sposób oczywisty dla znawcy) z wynalazku pierwszego.