Interpretacja indywidualna z dnia 09.09.2010, sygn. ILPP2/443-950/10-4/MR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP2/443-950/10-4/MR

1. Czy nieściągalność wierzytelności w ww. stanie faktycznym uznać należy za uprawdopodobniona?
2. Czy podatnik skutecznie zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego?
3. Czy zgodnie z art. 89a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może skorygować podatek należny?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2010 r. (data wpływu 3 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 sierpnia 2010 r. (data wpływu 3 września 2010 r.) o pełnomocnictwo dla osoby występującej w imieniu Wnioskodawczyni, o dowód potwierdzający operację wniesienia brakującej opłaty oraz opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 7 stycznia 2008 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę, której przedmiotem było wykonanie przez nią, jako podwykonawcę robót budowlanych, na zlecenie generalnego wykonawcy na rzecz inwestora. Zainteresowana wykonała prace odebrane następnie protokolarnie przez kierownika budowy i wystawiła faktury VAT nr () z dnia 14 lutego 2008 r., nr () z dnia 11 marca 2008 r. oraz nr () z dnia 11 marca 2008 r. Generalny wykonawca oraz inwestor częściowo uregulowali należności wobec Wnioskodawczyni. Do zapłaty nadal pozostała jednak łączna kwota 53.654,86 zł. Faktura nr () nie przewidywała terminu płatności, z uwagi na co termin wymagalności ustalony został od dnia wezwania do zapłaty z dnia 7 lipca 2008 r., przyjmując że dłużnik generalny wykonawca otrzymał wezwanie w dniu 14 lipca 2008 r.