Interpretacja indywidualna z dnia 03.12.2009, sygn. ILPP1/443-1086/09-2/AT, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPP1/443-1086/09-2/AT

Czy w opisanej sytuacji Podatnik prawidłowo dokonał korekty naliczonego w surowcach podatku VAT, czy też pomimo stwierdzenia niedoboru przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabytych surowców?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze stwierdzeniem niedoboru zawinionego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku ze stwierdzeniem niedoboru zawinionego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik zajmuje się produkcją i sprzedażą wyrobów chemii budowlanej. W tym celu nabywa surowce służące do produkcji materiałów budowlanych. Nabycie surowców następuje w ramach prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej. Z uwagi na to, że surowce zostały nabyte celem ich wykorzystania do czynności opodatkowanych, Podatnik dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie nabytych surowców. Podatnik w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dokonuje okresowo wyrywkowej weryfikacji stanu magazynowego towarów handlowych i ich zgodności ze stanem księgowym. Na koniec każdego miesiąca dokonywane jest rozliczenie wykonanej produkcji poprzez inwentaryzacje okresowe, tzw. kontrolne. Natomiast raz w roku przeprowadzana jest pełna inwentaryzacja aktywów, obejmująca spis z natury wszystkich zapasów znajdujących się w magazynie (inwentaryzacja roczna). Inwentaryzacje kontrolne oraz inwentaryzacja roczna dokonywane są według określonych przez Podatnika procedur mających na celu precyzyjne określenie stanów magazynowych posiadanych zapasów. Celem spisu kontrolnego jest ustalenie rzeczywistego stanu ilościowego zapasów znajdujących się w pomieszczeniach magazynowych oraz ustalenie ewentualnych różnic pomiędzy stanem rzeczywistym oraz stanem wynikającym z ewidencji księgowej. W dniu 30 czerwca 2008 r. dokonano rozliczenia produkcji, a pięć dni później - spisu z natury w jednym z zakładów produkcyjnych Podatnika. Pomimo wprowadzenia szeregu procedur zabezpieczających i ochronnych mających na celu zapobieganie powstawaniu niedoborów lub nadwyżek magazynowych przeprowadzona kontrola ujawniła różnice inwentaryzacyjne. W toku postępowania wyjaśniającego ustalono, iż powstałe niedobory są wynikiem niezawinionych działań spowodowanych pomyłkami przy wprowadzaniu zapasów do ewidencji systemowej-kartotek magazynowych lub pomyłkami przy wydawaniu składników majątkowych, jak również powstałe z niewyjaśnionych przyczyn. Zgodnie z obowiązującymi w przedsiębiorstwie Podatnika zasadami, niedobór niezawiniony występuje wówczas, gdy postępowanie wyjaśniające przeprowadzone na okoliczność tego niedoboru wykazało, że powstał on z przyczyn wykluczających odpowiedzialność osoby, której powierzono składniki majątku. Jeżeli przyczyny powstania niedoboru nie są znane, wówczas traktuje się go jako niedobór nieuzasadniony, który może być dochodzony analogicznie, jak niedobór zawiniony, od osoby odpowiedzialnej za powierzone jej mienie. Decyzję o obciążeniu równowartością niedoboru nieuzasadnionego lub zawinionego osoby odpowiedzialnej za powierzone jej składniki majątku objęte inwentaryzacją podejmuje kierownik jednostki, który ustala wysokość roszczenia od tej osoby bądź podejmuje decyzję o odstąpieniu od dochodzenia odszkodowania od odpowiedzialnego pracownika. Na podstawie decyzji kierownika jednostki oraz głównego księgowego po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego i po ustaleniu wartości powstałych różnic inwentaryzacyjnych, stwierdzone podczas spisu niedobory w postaci brakujących towarów oraz surowców służących do produkcji materiałów budowlanych zostały uznane jako zawinione, a następnie zakwalifikowane i ujęte w księgach w koszty niestanowiące kosztu uzyskania przychodu. W związku z tym, Podatnik dokonał stosownej korekty deklaracji VAT7. Korekta dotyczyła części podatku VAT, który został zawarty w cenach surowców użytych do wyprodukowania towarów, których niedobór uznano za zawiniony.