Interpretacja indywidualna z dnia 21.07.2009, sygn. ILPB2/415-445/09-5/JK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. ILPB2/415-445/09-5/JK

Opodatkowanie odszkodowania.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 27 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniach 5 maja 2009 r. i 9 lipca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych w drodze ugody jest:

• prawidłowe w zakresie zakwalifikowania świadczeń otrzymanych w ramach ugody,

• nieprawidłowe w zakresie proporcjonalnego wyliczenia części świadczeń przypadających na odszkodowanie za dyskryminację i zaległe dodatkowe wynagrodzenie roczne.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2009 r. Pani złożyła do Urzędu Skarbowego w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymanych w drodze ugody. Pismem z dnia 23 kwietnia 2009 r. nr Naczelnik Urzędu Skarbowego w działając zgodnie z art. 15 i art. 170 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przekazał wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił w drodze ww. rozporządzenia dyrektorów czterech izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.