Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 09.02.2007, sygn. PDI/423/1/4/1/06, Urząd Skarbowy w Bolesławcu, sygn. PDI/423/1/4/1/06

Czy zaliczki wpłacane przez właścicieli lokali niemieszkalnych we wspólnocie na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej i lokalu na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) są przychodami, o których stanowi art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity : Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), a koszty utrzymania nieruchomości wspólnej lokalu, o jakich mowa w art. 14 ustawy o własności lokali, są kosztami uzyskania przychodu w myśl art. 15 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

P O S T A N O W I E N I ENa podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bolesławcu stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej - reprezentowanej przez zarządcę - przedstawione we wniosku z dnia 10.11.2006 r., który wpłynął w dniu 14.11.2006 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej przychodów i kosztów podatkowych z tytułu wpłat, przez właścicieli lokali użytkowych zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej i lokalu oraz ponoszenia kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej i lokali jest nieprawidłowe.u z a s a d n i e n i eW dniu 14 listopada 2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bolesławcu wpłynął wniosek Wspólnoty Mieszkaniowej o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Wniosek został uzupełniony w piśmie z dnia 15.01.2007 r. Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Wspólnota Mieszkaniowa zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z zapytaniem:Czy zaliczki wpłacane przez właścicieli lokali niemieszkalnych we wspólnocie na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej i lokalu na mocy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) są przychodami, o których stanowi art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity : Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), a koszty utrzymania nieruchomości wspólnej lokalu, o jakich mowa w art. 14 ustawy o własności lokali, są kosztami uzyskania przychodu w myśl art. 15 i następnych ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika:Na mocy art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, wspólnotę mieszkaniową stanowi ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości przy ul. X- wspólnotę tworzą same lokale niemieszkalne. Wspólnota mieszkaniowa nie posiada osobowości prawnej, a zatem nie ma własnego majątku. Zarządza ona majątkiem swoich członków w takim zakresie, w jakim wchodzi on w skład nieruchomości wspólnej wspólnoty mieszkaniowej, na podstawie ustawy o własności lokali. Środki pieniężne wpłacane przez właścicieli lokali we wspólnocie mieszkaniowej nie stają się w żadnej chwili własnością wspólnoty, pozostają one własnością członków wspólnoty.Członkowie wspólnoty mieszkaniowej na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali dokonują wpłat zaliczek na poczet kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej w takiej wysokości, jaka wynika z planowanych kosztów i z ich udziału w nieruchomości. Na mocy art. 17 ustawy o własności lokali, wspólnota mieszkaniowa opłaca wydatki niezbędne do utrzymania nieruchomości wspólnej. Po zakończeniu roku kalendarzowego wspólnota mieszkaniowa przedkłada właścicielom lokali rozliczenie z zebranych środków i poniesionych wydatków polegające na wyliczeniu, w jakiej części wydatków partycypuje każdy z jej członków.W uzupełnieniu z dnia 15.01.2007 r. poinformowano, że nieruchomość położona jest na działce gruntu Nr 277/2, obręb IX. Powierzchnia użytkowa nieruchomości -181,76 m kw. W skład nieruchomości wchodzą 2 lokale użytkowe, w tym:-jeden lokal wyodrębniony-jeden lokal niewyodrębniony.Lokal 3/1-właściciel udział 11,30%Lokal 3/2-gmina Miejska udział 88,70%.W lokalach użytkowych prowadzona jest działalność gospodarcza.Zaliczki wpłacane przez właścicieli są rozliczane wg rzeczywistych poniesionych wydatków na nieruchomość wspólną i lokal. W przypadku ustalenia mniejszych zaliczek niż były poniesione wydatki, właściciele dopłacają różnicę, a jeżeli zaliczki zostały uchwalone w wyższej wysokości niż wydatki, nadpłaty zostają zaliczone na poczet bieżących opłat. Wnioskodawca podkreśla, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak definicji zasobów mieszkaniowych.Jednocześnie informuje, iż sprawa dotyczy stanu sprzed 31.12.2006 r.Wspólnota Mieszkaniowa wyraża pogląd, że opłaty z tytułu kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej odnoszą się do wewnętrznych rozliczeń właścicieli lokali wynikających z faktu współwłasności wspólnego przedmiotu- w tym przypadku nieruchomości wspólnej wspólnoty mieszkaniowej-i jako takie stanowią jedynie partycypację w kosztach jednostki organizacyjnej przez jej członków. Z tego powodu opłaty te nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 12,13 i 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaś koszty utrzymania nieruchomości wspólnej nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, o jakich stanowią art. 15 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.Stosownie do art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.Na koszty zarządu nieruchomością wspólną, w myśl art. 14 ustawy, składają się w szczególności:1.wydatki na remonty i bieżącą konserwację,2.opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba ze są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, 4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,5.wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.W myśl przepisów art. 12 ust. 2 oraz 15 ust. 1 ustawy o własności lokali, do przychodów wspólnoty mieszkaniowej zalicza się pożytki i wszelkie inne przychody uzyskane przez wspólnotę z nieruchomości wspólnej, a także opłaty wnoszone przez właścicieli lokali, w formie zaliczek, na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną.Wspólnoty mieszkaniowe, jako jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, podlegają przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).Podmioty te z założenia nie zajmują się świadczeniem usług na rzecz swoich członków. Podstawę ich działań stanowi jedynie gromadzenie środków i odpowiednie dysponowanie nimi, tj. dokonywanie stosownych opłat, niezbędnych dla utrzymania lokali w należytym stanie. Dlatego też, przy rozliczeniu w ujęciu podatkowym, uiszczanych przez właścicieli lokali zaliczek, nie można kierować się zapisem art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Zatem, wpłacane przez członków Wspólnoty zaliczki na poczet kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej i kosztów związanych z utrzymaniem pojedynczego lokalu stanowią dla Wspólnoty przychody podatkowe w momencie otrzymania.Kosztami uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego, wydatki poniesione przez Wspólnotę, ze zgromadzonych środków, zgodnie z ich przeznaczeniem, tj. na uregulowanie kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz kosztów związanych z utrzymaniem pojedynczego lokalu, stanowią koszty podatkowe podmiotu. Dlatego też, dochodem Wspólnoty, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym.Na podstawie art. 17 ust. 1pkt 4m) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 694 z późn. zm.) wolne od podatku są dochody wspólnot mieszkaniowych utworzonych zgodnie z odrębnymi przepisami - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz wydatkowanej na rzecz członków wspólnoty.Ustawą z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1957 ze zmianą w Dz. U. z 2004 r. Nr 254, poz. 2533) uchylono m. in. następujące przepisy zawarte w art. 17 ust. 1: pkt 2, 4f, 4h-4j, 4ł-4o, 4s, 4w, 6-6b, 7, 8, 11, 13, 14 i 14b, 25, 28, 29 i 33 oraz art. 17 ust. 2, jednak na mocy art. 5 ww. ustawy zwolnienia, które były zawarte w tych przepisach stosuje się jeszcze do końca 2006 r. w zakresie i na zasadach obowiązujących dotychczas.Na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez wspólnoty mieszkaniowe składają się wpływy z opłat pobieranych od lokatorów(czynszów) oraz pokrywane z nich koszty.Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia zasoby mieszkanioweużytego w art. 17 ust. 1pkt 4m) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.Takiego charakteru nie posiadają lokale użytkowe.Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji zasobu mieszkaniowego. W związku z tym należy odwołać się do wykładni językowej ustalając znaczenie normy na podstawie reguł językowych korzystając z pomocy słowników.Definicja mieszkania (według Encyklopedii- Wydawnictwo PWN)określona jest jako zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, spełniający niezbędne warunki do stałego pobytu ludzi i prowadzenia samodzielnego gospodarstwa domowego.Definicje zasobu mieszkaniowego zawierają inne ustawy, które również ograniczają to do pomieszczeń typowo mieszkalnych i pomocniczych.Zgodnie z § 3 pkt 9 i 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:-mieszkaniu -należy przez to rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego,-lokalu użytkowym - należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym,Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 4, 10, 11 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 Nr 31, poz. 266), ilekroć w ustawie jest mowa o:- lokalu - należy przez to rozumieć lokal służący do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, a także lokal będący pracownią służącą twórcy do prowadzenia działalności w dziedzinie kultury i sztuki; nie jest w rozumieniu ustawy lokalem pomieszczenie przeznaczone do krótkotrwałego pobytu osób, w szczególności znajdujące się w budynkach internatów, burs, pensjonatów, hoteli, domów wypoczynkowych lub w innych budynkach służących do celów turystycznych lub wypoczynkowych;- mieszkaniowym zasobie gminy - należy przez to rozumieć lokale stanowiące własność gminy albo gminnych osób prawnych lub spółek handlowych utworzonych z udziałem gminy, z wyjątkiem towarzystw budownictwa społecznego, a także lokale pozostające w posiadaniu samoistnym tych podmiotów;- publicznym zasobie mieszkaniowym - należy przez to rozumieć lokale wchodzące w skład mieszkaniowego zasobu gminy albo lokale stanowiące własność innych jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych osób prawnych tych jednostek, Skarbu Państwa lub państwowych osób prawnych;Stosownie do art. 17 ust. 1pkt 4m) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody wspólnot mieszkaniowych utworzonych zgodnie z odrębnymi przepisami - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz wydatkowanej na rzecz członków wspólnoty, w związku z tym przychody Wspólnoty, którą tworzą same lokale użytkowe, jak i wydatkowane koszty przeznaczone na utrzymanie nieruchomości wspólnej tych lokali, nie korzystają z tego zwolnienia, gdyż nie stanowią zasobu mieszkaniowego.Zgodnie z art. 14 a§2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.